အာလူးပူရီ မစားပါနဲ့ သမၼတႀကီး (ကိုဇာဂနာႏွင့္ အင္တာဗ်ူး) ရုပ္/သံ

အာလူးပူရီ မစားပါနဲ့ သမၼတႀကီး (ကိုဇာဂနာႏွင့္ အင္တာဗ်ူး) ရုပ္/သံ

အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီးေသာ ပါရမီရွင္ လူရႊင္ေတာ္ ဇာဂနာကို မဇၩိမသတင္းေထာက္က ရုပ္သံ အင္တာဗ်ူး လုပ္ထားရာမွ ျပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

source by : http://www.youtube.com/user/mizzimanewsTV

နာဂစ္ၿပီးေတာ့ ဖြဲ့စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ ေထာက္ခံပြဲကို ကသုတ္ကရက္ လုပ္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ အကိုတို့က ကူညီမႈေတြ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ အဲ့ဒီအေနအထားအေပၚ အကို့အျမင္ေလး ေျပာပါဦး။

တကယ့္တကယ္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲ့ဒီ ဖြဲ့စည္း အုပ္ခ်ုပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒ ဆႏၵမဲေပးတာ က်ေနာ္ေပးကို မေပးလိုက္ရဘူး။

အဲ့တုန္းက က်ေနာ္တို့ ရပ္ကြက္မွာ က်ေနာ္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ကို မဲစာရင္းထဲ မထည့္ေတာ့ က်ေနာ္မဲ မေပးလိုက္ရဘူး။ (ရယ္လ်က္) အဲ့ေတာ့လဲ နိုင္ငံသား တေယာက္ အေနနဲ့ က်ေနာ္
ေထာက္ခံသည္ ျဖစ္ေစ ကန့္ကြက္သည္ ျဖစ္ေစ က်ေနာ့္မွာ
ေထာက္ခံမဲေကာ ကန့္ကြက္မဲေကာ ေပးပိုင္ခြင့္ ရွိပါလ်က္နဲ့

က်ေနာ္ မဲေပးခြင့္ အဲ့ဒီတုန္းက ဆံုးရံႈးခဲ့တယ္။ ဒါကေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူး ေပါ့။ အဲ့ေတာ့ ဒါအေပၚ မွာမဲေပးခြင့္မရခဲ့တာ
က က်ေနာ့္ မဲေပးခြင့္ ဆံုးရံႈးခဲ့တယ္ပဲ ေျပာရမွာပဲ။


ဘာေၾကာင့္မ်ား အကို့ကို မဲစာရင္းမွာ မထည့္ခဲ့တာလဲ။

အဲ့တာကို က်ေနာ္ နားမလည္တာ။ က်ေနာ္ကလဲ က်ေနာ့္မဲ မပါတဲ့အတြက္ ဒီမွာလုပ္ေနတဲ့ျပည္သူ့ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အမွားအယြင္း လုပ္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္နဲ့ မဆိုင္ဘူးေလ။ က်ေနာ့္မဲမွ မပါပဲ။ ထို့နည္းတူ အစိုးရ အဖြဲ့က တခုခု အမွားအယြင္းလုပ္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္နဲ့ မဆိုင္ဘူးေလ။ (ရယ္လ်က္) က်ေနာ္တင္ထားတဲ့သူေတြ တေယာက္မွ မဟုတ္ဘူးလို့ က်ေနာ္ေျပာလို့ ရတာေပါ့။ ဒီသေဘာပါပဲ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ မွာ သူတို့ကို ေမးဖို့ အခ်ိန္ေတြကို မရလိုက္ ေတာ့ဘူး။ မရ လိုက္ေတာ့ဘူးဆိုတာက အဲ့တာလဲ အၿပီး က်ေနာ္လဲ အဖမ္း ခံလိုက္ရတာပဲ ဆိုေတာ့ေမးဖို့လဲ မသိေတာ့ဘူး၊ အဲ့တာေတြလဲ မေမးနိုင္ေတာ့ ဘူးေပါ့ေလ။ ေနာက္ အဲ့ဒီတုန္းက နာဂစ္ ကိစၥနဲ့ တအား လံုးေထြးေနတဲ့ အခါၾကေတာ့ မဲေပး တဲ့ေန့မွာ က်ေနာ့္နာမည္ မပါဘူးဆိုေတာ့ ‘ေအး မပါဘူး ဆိုလဲ ေနကြာ’ ဆိုၿပီးေတာ့ ေမးဖို့ စခန္းကိုက်ေနာ္မေရာက္ ခဲ့တာ။ အခုအခ်ိန္ က်ေတာ့ က်ေနာ္ ဘယ္သူ့မွ ေမးလို့ရေတာ့ မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့လိုျဖစ္သြားတာ။

အဲ့ဒီအခ်ိန္က မဲေပးခြင့္ ရွိခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေကာ။

ကန့္ကြက္မဲ ေပးမွာ။ (ရယ္လ်က္)

ဒီ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးသြားေတာ့ ၾကံခိုင္ေရး ပါတီက အဓိက အနိုင္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ အစိုးရဖြဲ့ တယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီအေပၚမွာေကာ မဲမထည့္လိုက္ရတဲ့ လူတေယာက္အေနနဲ့ အကို့အျမင္က။

အဲ့တာပဲ။ က်ေနာ့္မဲ မပါတဲ့အတြက္ ဒီမွာလုပ္ေနတဲ့ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အမွားအယြင္း လုပ္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္နဲ့ မဆိုင္ဘူးေလ။ က်ေနာ့္မဲမွ မပါပဲ။ ထို့နည္းတူ အစိုးရ အဖြဲ့က တခုခု အမွားအယြင္း လုပ္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္နဲ့ မဆိုင္ဘူးေလ။ (ရယ္လ်က္) က်ေနာ္ တင္ထားတဲ့သူေတြ တေယာက္မွ မဟုတ္ဘူးလို့ က်ေနာ္ေျပာလို့ ရတာေပါ့။ ဒီသေဘာပါပဲ။

အခုအစိုးရကေတာ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေျပာင္းေနၿပီလို့ ေျပာတယ္။ အဲ့ဒီအေပၚမွာေကာ ကိုဇာဂနာ ႀကိုဆိုသလား။ ဘယ္လိုအျမင္မ်ား ရွိသလဲ။

အဲ့တာနဲ့ ပတ္သတ္လို့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို စတင္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို့ ေျပာင္းလဲေနၿပီဆိုတဲ့ စကားအေပၚမွာ က်ေနာ္ဝမ္းသာပါတယ္။

တကယ္လဲ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေျပာင္းလဲလာတယ္လို့ က်ေနာ္ယံုၾကည္တယ္။ ဒါလဲ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ သို့ေသာ္ ေျပာင္းလဲလာတယ္လို့ ပိုပိုၿပီး ယံုရေအာင္၊ က်ေနာ္တို့ေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ပိုၿပီး ယံုေစခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တို့က အခုထိ သံသယေတြ ရွိေနတယ္။ က်ေနာ္ တို့ဆီမွာ မယံုၾကည္နိုင္ေသးတဲ့ စိတ္ေတြ ရွိေနတယ္။ မယံုရာကေန နည္းနည္း၊ နည္းနည္း ယံုလာတယ္။

ပိုၿပီးေတာ့ ယံုရေအာင္ဆိုရင္ အစိုးရအေနနဲ့ လုပ္ျပဖို့လိုမယ္။ လုပ္ျပဖို့ဆိုတာက အစိုးရကိုးဗ်၊ အစိုးရဆိုတာ ျပည္သူျပည္သား ယံုၾကည္ေအာင္ ျပည္သူျပည္သား ေထာက္ခံေအာင္ ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္ျပစရာေတြ ရွိေသး တယ္လို့ က်ေနာ္ထင္တယ္။

ဥပမာတခုေပါ့ အနီးဆံုး ဥပမာဆိုရင္ အက်ဥ္းသားလႊတ္တဲ့ ကိစၥမွာကို ဒီလိုမ်ုိး လုပ္လိုက္တဲ့ ကိစၥက က်ေနာ္တို့ စိတ္ထဲမွာ ယံုရမွာကို မရဲဘူး။ မဝံ့မရဲဘူး ျဖစ္သြားၿပီ၊ ယံုဖို့ေတာင္ မရဲတဲ့ အဆင့္ျဖစ္သြားၿပီ။ အဲ့တာမ်ုိးေတြ အစိုးရက လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို့ ယံုဖို့ခက္တယ္။ အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္တို့ကို ယံုေစ့ ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ျဖဴးျဖဴးေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလး လုပ္ေပးၾကေစခ်င္တယ္။ တကယ့္ကို ေျပာင္းလဲမႈကို ျမင္ပါရေစလို့ က်ေနာ္ကေတာ့ ေတာင္းဆိုခ်င္တယ္။

အခု တဘက္မွာလဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ့ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္တို့ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႕တယ္။
ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနျပည္ေတာ္ကို ဖိတ္ၿပီး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တို့နဲ့ေတြ႕တယ္။ ဒါေတြက တိုးတက္ ေျပာင္းလဲလာမႈလို့ ကိုဇာဂနာ ထင္လား။

တခုရွိတာကေတာ့ေနာ္။ သမၼတနဲ့ အန္တီနဲ့ ေတြ႕ၿပီးေတာ့ ဘာေတြ ေျပာတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို့ မသိရတဲ့ အတြက္။ ဘာေတြေျပာလဲဆိုတာ က်ေနာ္တို့ ျပန္ၿပီး သိခြင့္မရတဲ့ အတြက္ ဒါဟာ ဘယ္လို အေနအထားလဲ ဆိုတာ ေဝဖန္ဖို့ခက္ပါတယ္။ သို့ေသာ္ တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ ေတြ႕တာအတြက္ကေတာ့ ဒါေကာင္းတာေပါ့။ ဒီဥစၥာကေတာ့ တိုးတက္လာတဲ့လကၡဏာ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ လကၡဏာလို့ ေျပာရမယ္။ သို့ေသာ္ က်ေနာ္ နည္းနည္းေလး ျဖည့္ခ်င္တယ္။ အဲ့တာက ဘာလဲဆိုေတာ့ မေတြ႕တာထက္ စာရင္ ေတြ႕တာက ေကာင္းတာေပါ့။ ေတြ႕ၿပီးေတာ့ ဘာမွမလုပ္တာထက္ စာရင္ေတာ့ မေတြ႕ပဲ ေနတာက ေကာင္းလိမ့္မယ္။

အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အစိုးရနဲ့ ေဆြးေနြးညႇိနိႈင္းမႈေတြ လုပ္တယ္။ ဒီအေပၚမွာ တခ်ုိ့က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အစိုးရက အသံုးခ်ေနတယ္လို့ ေဝဖန္တာလဲ ရွိတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘက္ကလဲ သူ့အေနနဲ့ တကယ္သာ တိုင္းျပည္ေကာင္းမယ္ဆိုရင္ အသံုးခ်ခံဖို့ အဆင္သင့္ပဲလို့ ျပန္ေျဖထားတာလဲ ရွိပါတယ္။ ကိုဇာဂနာ့ဘက္ကေကာ အန္တီစု ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လမ္းစဥ္နဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြအေပၚ ဘယ္လိုအျမင္မ်ား ရွိသလဲ။

အဲ့တာကို ႏွစ္ခုေတာ့ က်ေနာ္ခြဲေျပာရလိမ့္မယ္ တကယ္လဲ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေျပာင္းလဲ လာတယ္လို့ က်ေနာ္ယံုၾကည္တယ္။ ဒါလဲ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ သို့ေသာ္ ေျပာင္းလဲ လာတယ္လို့ ပိုပိုၿပီး ယံုရေအာင္၊ က်ေနာ္တို့ေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ပိုၿပီး ယံုေစခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တို့က အခုထိ သံသယေတြ ရွိေနတယ္။

က်ေနာ္တို့ဆီမွာ မယံုၾကည္နိုင္ေသးတဲ့ စိတ္ေတြ ရွိေနတယ္။ မယံုရာကေန နည္းနည္း၊ နည္းနည္း ယံုလာတယ္။ ပိုၿပီးေတာ့ ယံုရေအာင္ ဆိုရင္ အစိုးရအေနနဲ့ လုပ္ျပဖို့လိုမယ္။ ထင္တယ္။ တစ္က အသံုးခ်ခံေနရတယ္တို့ အသံုးခ်ေန တယ္တို့ ဆိုတဲ့ စကားအေပၚမွာ က်ေနာ့္အေနနဲ့ ခ်က္ခ်င္း တုံ့ျပန္ခ်င္တဲ့ စကား တခြန္းရွိတယ္။

အဲ့တာက ဘာလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ တို့က ေမ်ာက္လက္ထဲကို ေရႊထည့္လိုက္ရင္ ေမ်ာက္ က ေရႊတန္ဖိုးကို ဘာနားလည္ မွာလဲ၊ ပန္းထိမ္ဆရာလက္ ထဲကို ထည့္မွ လက္စြပ္ေတြ၊ လက္ေကာက္ေတြ ျဖစ္လာမွာ ေပါ့။ အဲ့ေတာ့ အန္တီက အဲ့လို အသံုးခ်ခံရမယ့္ လူလား။ ေရႊတံုးႀကီးကို ေမ်ာက္လက္ထဲ ထည့္ လိုက္လို့လား။ အဲ့လိုေတာ့ က်ေနာ္မထင္ဘူး ေလ။ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပန္းထိမ္ ဆရာ လက္ထဲ ေရာက္သြားတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါကိုအသံုးခ် ခံရတယ္လို့ မယူဆရပါဘူး။

အန္တီက အဲ့ေလာက္ ညံ့တဲ့ လူမ်ုိး မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက တပိုင္းေပါ့။

ေနာက္ ဒုတိယတပိုင္း အေနနဲ့ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္နဲ့ အန္တီနဲ့ ေတြ႕တဲ့ဆံုတဲ့ကိစၥက ဘယ္လိုနည္းနဲ့မဆို ကန့္ကြက္စရာ တစက္မွ မရွိတဲ့ကိစၥ။ မေတြ႕ေတာ့ ဘာလုပ္ေနရမလဲ။

သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္နဲ့ အန္တီနဲ့ ေတြ႕ေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္လို့လဲ၊ ဘယ္သူေတြ အက်ုိး ယုတ္ေလ်ာ့လို့လဲ။ တိုးတက္ဖို့ လမ္းေၾကာင္းပဲရွိတာ။ က်ေနာ္ ေျပာဖူးတယ္ အန္တီနဲ့၊ ဦးသိန္းစိန္နဲ့၊ ၈၈ မ်ုိးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ့ ဦးခြန္ထြန္းဦးတို့လို လူေတြနဲ့ ဒီလူေတြအကုန္လံုး ဝန္းဝိုင္းၿပီးေတာ့ လီလီပန္းခင္းႀကီးထဲမွာ ျပံုးၿပီးေတာ့ ရပ္ေနၾကတာႀကီးမ်ား ေတြ႕လိုက္ရမယ့္ ျမင္ကြင္းႀကီးကို က်ေနာ္ဆြဲေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။

သမၼတ ဖိတ္ေခၚခ်က္အရ ျပည္ပကေန ျပည္တြင္း ျပန္ဝင္တယ္။ အဲ့ဒီမွာ ကိုဇာဂနာရဲ့… သီးေလးသီးေလ… (ကိုဇာဂနာမွ ဝင္ေထာက္ေပးသည္) ဟုတ္ကဲ့။ သူတို့က ျပည္တြင္း ျပန္ေရာက္ ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပည္ပ အတိုက္အခံ အဖြဲ့အစည္းေတြကို ေဝဖန္တာလုပ္တယ္။ အဲ့တာေတြက ဟိုဘက္ဒီဘက္ ေျပာစရာျဖစ္လာတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနတယ္။ အဲ့ဒီအေပၚမွာ အကို့အျမင္က။

က်ေနာ္ အဲ့ဒီဥစၥာက မေန့ကလဲ သူတို့ကို တရားဝင္ က်ေနာ္ေျပာခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ က်ေနာ္က လက္မခံဘူး။ က်ေနာ့္ အေနနဲ့ကေတာ့။ က်ေနာ့္ညီေတြလို့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ သီးေလးသီး၊ ေဂၚဇီလာ စသည္ျဖင့္ အခုေတာ့ သီးေလးသီး မဟုတ္ဘူး ဒီမွာေရာက္ေနတာ သီးႏွစ္သီးေပါ့။ ဒီသီးႏွစ္သီး တို့ ေဂၚဇီလာတို့ဟာ ျပည္ပေရာက္ ေနတဲ့ နိုင္ငံေရး အဖြဲ့အစည္းေတြကို ဒီလိုမ်ုိး ပုတ္ပုတ္ခတ္ခတ္၊ ဒီလူေတြကို အမနာပ ေျပာတယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရႈံခ်တယ္။ ေရွ့ဆက္ၿပီး သူတို့ ေျပာမယ္ဆိုရင္လဲ က်ေနာ္နဲ့ လက္တြဲျဖုတ္ဖို့ အဆင္သင့္ပဲ့။

အခု ၂၉ ရက္ေန့မွာ သူတို့ ကမယ္ဆိုတဲ့ ပြဲမွာလဲ က်ေနာ္တရားဝင္ ေျပာၿပီးသား။ မကနဲ့လို့ က်ေနာ္ မတား ပါဘူး။ သီးေလးသီးဆိုတဲ့ နာမည္ကို အသံုးျပုခြင့္ က်ေနာ္တားတယ္။ သီးႏွစ္သီးပဲ လုပ္ခ်င္လုပ္။ ျမပုဏၰမာ ဆိုတဲ့ နာမည္ကိုလဲ က်ေနာ္တားတယ္။ က်ေနာ္လံုးဝ ခြင့္မျပုနိုင္ဘူး။ သို့ေသာ္ အသီးေလးသီး ဆံုတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သီးေလးသီးကပါ။ သို့ေသာ္ ထပ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ျပည္ပေရာက္ေနတဲ့ နိုင္ငံေရး အဖြဲ့အစည္းေတြကို ပုတ္ပုတ္ခတ္ခတ္လုပ္တဲ့ စကားလံုး၊ ပုတ္ပုတ္ခတ္ခတ္ လုပ္တဲ့ ျပက္လံုးေတြေျပာလာ မယ္ ဆိုခဲ့ရင္ေတာ့ ရၿပီ၊ က်ေနာ့္ ရာဇဝင္နဲ့ က်ေနာ့္သမိုင္းမွာ အဲ့ဒီနာမည္သံုးခု မရွိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ဖ်က္ၿပီးသား ျဖစ္သြားၿပီ။ က်ေနာ္ တရားဝင္ ေျပာၿပီးသားျဖစ္တယ္။ ဒီစကားကို ကမာ႓သိ က်ေနာ္ေၾကျငာလိုက္တာပဲ။

ျပည္ပမွာ က်န္ေနခဲ့တဲ့ က်န္တဲ့ ႏွစ္သီးက ကိုဇာဂနာ လြတ္တဲ့ အခ်ိန္အထိ ေစာင့္မယ္လို့ အင္တာဗ်ူးေတြ မွာ ေျဖထားပါတယ္။ အခု ကိုဇာဂနာလြတ္လာၿပီဆိုေတာ့ သူတို့ကိုေကာ ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။

မနက္ကတင္ သူတို့နဲ့ က်ေနာ္ေတြ႕ၿပီးပါၿပီ။ ပန္းသီးနဲ့ေရာ၊ၾကယ္သီးနဲ့ေရာ၊ ျမစပယ္ငံုနဲ့ေရာ မနက္ကတင္ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာလဲ စကားေျပာၿပီးပါၿပီ။ သီခ်င္းေတြဘာေတြ သူတို့ ဆိုျပတာလဲ က်ေနာ္ နားေထာင္ၿပီးၿပီ။ သူတို့အေနနဲ့က က်ေနာ္ေခၚမယ္ဆိုရင္ ဒီေန့ေခၚ ဒီေန့လာပါမယ္လို့ သူတို့ေျပာတယ္။

တကယ္လို့ က်ေနာ္က က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္တဲ့ ကိုေမတၲာတို့၊ ကိုအရိုင္းတို့၊ ကိုကင္းေကာင္တို့ ကိုငွက္ေပ်ာေၾကာ္တို့နဲ့ တိုင္ပင္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို့ကသာ ပြဲတပြဲ ကမယ္ဆိုရင္၊ က်ေနာ္တို့ ဦးေဆာင္ၿပီး လုပ္မယ္ဆိုရင္ သူတို့ ျပန္လာပါ့မယ္လို့ေျပာထားပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္က ပြဲကနိုင္မယ့္ အေျခအေန ေရာက္ရင္ေတာ့ ဒီကေလးေတြကို ျပန္ေခၚမွာပါ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဘာအစီအစဥ္မွ မရွိပဲနဲ့ေတာ့ သူတို့ကို သက္သက္မဲ့ႀကီး က်ေနာ္ မေခၚခ်င္ေသးဘူး။

ျပည္ပခရီးစဥ္ေတြေကာ သြားဖို့ အစီအစဥ္ရွိလား။ ကိုဇာဂနာ့ မိသားစုေတြ အကုန္လံုး ျပည္ပမွာ ေရာက္ေနၾကေတာ့ သြားလည္ဖို့ေကာ အစီအစဥ္ရွိလား။

ပတ္စပို့တ္ကို မရွိတာ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ အစိုးရလက္ထက္ ေတာက္ေလွ်ာက္ က်ေနာ္ ပတ္စပို့တ္ ေလွ်ာက္လႊာ တင္ခဲ့တိုင္း
က်ေနာ့္ကို ပယ္ခ်ၿပီး ပတ္စပို့တ္ လံုးဝ ထုတ္မေပးခဲ့တဲ့ အတြက္ က်ေနာ့္မွာ ပတ္စပို့တ္ကို မရွိဘူး။

က်ေနာ္ ေလာေလာဆယ္ နိုင္ငံျခားသြားဖို့ဆိုတာ ပတ္စပို့တ္ရွိမွ ျဖစ္မွာကိုး။ အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္ ပတ္စပို့တ္ေတာ့ ေလွ်ာက္ခ်င္ တယ္။ က်ေနာ့္မိသားစုကို ေတြ႕ဖို့ဆိုတာက ဒုတိယ ဦးစားေပးေပါ့။ ပထမ ဦးစားေပးကေတာ့ က်ေနာ္ ေလ့လာ ခ်င္တာေလးေတြ ရွိတယ္။ အဲ့တာေလးေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္ သြားေလ့လာခ်င္ေသးတယ္။ အဲ့အတြက္က ႏွစ္လ သံုးလေလာက္ ျဖစ္ေစေပါ့။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလဲ က်ေနာ္ေမးၿပီးပါၿပီ။ နိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း
ေတြကိုေပါ့။ စာေရးဆရာ၊ ဆရာမေတြလဲရွိတယ္ သူတို့ေတြကို က်ေနာ္ေလ့လာနိုင္တဲ့ ဟာေလးေတြေပါ့။

ဥပမာ မီဒီယာနဲ့ ပတ္သတ္တာမ်ုိးေတြ ေလ့လာ ခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ဝါသနာ ပါတာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ေတာ့ Public Relation နဲ့ ပတ္သတ္တာေတြ က်ေနာ္ ေလ့လာခ်င္တယ္။ အဲ့ဒီ က်ေနာ္ေလ့လာခ်င္တာေလးေတြကို တလ တန္သည္ ႏွစ္လတန္သည္ ေလ့လာလို့ ရတယ္လို့ သူတို့ကေျပာေတာ့ အဲ့လိုေလး သင္တန္းေလး သေဘာ၊ Workshop ေလး သေဘာေတာ့ က်ေနာ္သြားေလ့လာခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ဘယ္နိုင္ငံမွ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ အတြက္ သြားခ်င္တာလဲ ပါတယ္။ က်ေနာ္တို့ တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ုိးရွိနိုင္မယ္လို့ ထင္တဲ့ သင္တန္းမ်ုိးေပါ့ေနာ္။ ၾကာၾကာႀကီးေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ က်ေနာ္ဒီမွာ အလုပ္ေတြပ်က္မယ္။ အဲ့လို ႏွစ္လတန္သည္ သံုးလတန္ သည္ သြားေလ့လာၿပီး သင္တန္းေလး ဘာေလး တက္ရမယ္ဆို တက္ခ်င္တယ္။

ဒီမိုကေရစီအစိုးရလို့လဲ ေျပာထားတဲ့ အေနအထားေတြရွိေတာ့ ဒီတေခါက္ ပတ္စပို့တ္တင္ရင္ ခြင့္ျပုမယ္လို့ ထင္လား။

က်ေနာ္ကေတာ့ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာလဲ ေျပာထားတယ္။ ဘာကိစၥနဲ့မွလဲ က်ေနာ့္ကို မပိတ္ထားသင့္ေတာ့ဘူးလို့ ထင္ပါတယ္။ အရင္တုန္းက မသြားေစခ်င္လို့ ပိတ္ထားေပမယ့္ အခုေတာ့ ေပးၿပီးေတာ့ သြားမယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္မွ ေလွ်ာက္လႊာ မတင္ရေသးေတာ့ မသိဘူးေပါ့။ သို့ေသာ္ ေပးမယ္လို့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ဦးမယ္။

တက္ၾကြတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ မလုပ္ဖို့ တားျမစ္ခံရတာတို့၊ လာၿပီး အသိေပးတာမ်ုိးတို့ မလုပ္ဖို့ တိုက္တြန္းတာမ်ုိးတို့ အဲ့ဒီလိုမ်ုိးေတြ အကို ၾကံုခဲ့ဖူးလား မသိဘူး။

မၾကံုပါဘူး။ မၾကံုဘူးဆိုတာက အဲ့လိုေျပာလဲ နားေထာင္မယ့္သူ မဟုတ္ဘူးလို့ သူတို့ ထင္ပံုရပါတယ္။ (ရယ္လ်က္) မၾကံုဖူးပါဘူး။ ေျပာလဲမေျပာပါဘူး။

၂ဝဝ၈ မွာ စီရင္ခ်က္ ခ်ခံရေတာ့ အင္တာနက္ အီးေမးလ္နဲ့ ျပည္ပေရာက္ေတြကို ဆက္သြယ္တဲ့ ပုဒ္မေတြပါတယ္။ အခု အင္တာနက္ ျပန္သံုးမယ္ဆိုေတာ့ ဒီဥပေဒေတြအေပၚမွာ အကို့အေနနဲ့ ဘယ္လိုမ်ား ျမင္သလဲဗ်။

တခုေတာ့ရွိတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီဟာက သံုးရမွာပဲ။
ဒီဟာေၾကာင့္ အဖမ္းခံရတယ္ပဲ ဆိုဆို ဒီဟာကို က်ေနာ္သံုးရမွာပဲ။ ေနာက္တခုက ဒါမွမသံုးရင္ က်ေနာ္ ဘာသြားသံုးရမွာလဲ။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြေတြ၊ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ နိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ သူေတြနဲ့ က်ေနာ့္ ဆက္သြယ္ဖို့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျပည္တြင္းက လူေတြနဲ့ ဆက္သြယ္ဖို့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီဟာမွ မရွိရင္ က်ေနာ္ ဘယ္လိုသြားၿပီး ဆက္သြယ္ရမလဲ။ ဒီ့အတြက္ေၾကာင့္ က်ေနာ္ကေတာ့ သံုးရမွာပဲ။ ဒီအေပၚမွာ အျပစ္ေတြ အက်ဲေတြ လာလုပ္ေနရင္လဲ က်ေနာ္ကေတာ့ ဂရုစိုက္ေနမွာ မဟုတ္ဘူး။

အခုက Facebook လို Social Networking Sites ေတြ အရမ္းဖြံ့ၿဖိုးလာတယ္။ ျပည္တြင္းက လူေတြက သတင္းအခ်က္အလက္ ေပးတဲ့ေနရာမွာေကာ၊ နိုင္ငံေရးနဲ့ ပတ္သတ္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ အေၾကာင္း အသိေပးတဲ့ ေနရာမွာေကာ ဒီဆိုက္ေတြကို သံုးလာတယ္။ ကိုဇာဂနာေကာ အဲ့လိုဆိုက္ေတြ သံုးဖို့ အစီအစဥ္ ရွိလား မသိဘူး။

က်ေနာ္ မနက္ကမွ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ျမင္ဖူးတာ။ အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္ နည္းနည္း ေလ့လာခ်င္ေသးတယ္။ သံုးဖို့ အစီအစဥ္ ရွိသလားဆိုေတာ့ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ကို က်ေနာ္ေသေသခ်ာခ်ာ မေလ့လာနိုင္ေသးဘူး။ ဂ်ီေမးလ္ ကေတာ့ ေတာက္ေလွ်ာက္သံုးလာတဲ့ လူျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒါကေတာ့ ျပႆနာ မရွိဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ္ Social Network ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ကား ၾကည့္လိုက္ရတယ္။

အဲ့လို ၾကည့္လိုက္ရေတာ့ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ကို က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားတယ္။ သို့ေသာ္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ရဲ့ အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္ ကို က်ေနာ္မေလ့လာရေသးတဲ့အတြက္ သံုးျဖစ္မယ္ မသံုးျဖစ္ဘူးေတာ့ က်ေနာ္အတိအက် မေျပာနိုင္ေသးဘူး။ သို့ေသာ္ အခုဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နည္းနည္းေၾကာက္ေနတယ္။ (ရယ္လ်က္) ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ ညစ္တီးညစ္စုတ္ေတြ ေလွ်ာက္ေရးထားတယ္။ ဆဲဆဲဆိုဆိုေတြ။ အဲ့တာေတြ ေတြ႕ေတာ့ ေၾသာ္ ဒါမ်ုိးလဲ ရွိေနတာပါလားလို့ ထင္တယ္။ သို့ေသာ္ အတိအက် က်ေနာ္မေလ့လာရေသးဘူးလို့ပဲ ေျပာမွာေပါ့။

ကိုဇာဂနာသာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ၿပိုင္ရင္ အဲ့ဒီနယ္မွာေတာ့ ၿပိုင္ရဲမယ့္သူ ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး ထင္တယ္။ အဲ့ဒီလို ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ဖို့အစီအစဥ္ေတြ ဘာေတြမ်ား ရွိမလားခင္ဗ်။

ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနမွာေတာ့ အဲ့ဒီအစီအစဥ္ က်ေနာ့္မွာ မရွိပါဘူး။ တကယ္ကို လႊတ္ေတာ္ထဲ သြားနိုင္ မယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္နိုင္မယ့္သူေတြေပါ့။ ေနာင္ေတာ့လဲ ၾကံုလာရဦးမွာပါ။ အဲ့ဒီလူေတြကို လႊတ္ေတာ္ထဲ ပို့ဖို့။ တကယ့္ ျပည္သူ့အက်ုိး သယ္ပိုးနိုင္တဲ့သူေတြကို လိုက္လံရွာေဖြဖို့။

ဘယ္လိုေခၚမလဲဗ်ာ ေဘာလံုး စကားနဲ့ ေျပာ ရင္ အာဆင္နယ္မွာ ကင္းေထာက္ထားတယ္မဟုတ္လား။ အဲ့လိုေပါ့ က်ေနာ္ကလဲ နုိင္ငံေရးသမား ကင္းေထာက္လုပ္ခ်င္တာ။ က်ေနာ္ အဲ့ဒီလႊတ္ေတာ္ထဲဝင္ၿပီး အမတ္လုပ္ခ်င္တဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ ေဘာလံုးသမားေတြလိုက္ရွာတဲ့ ကင္းေထာက္သမားေတြလို က်ေနာ္က နိုင္ငံေရးသမားေတြ လိုက္ရွာတဲ့ ကင္းေထာက္ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တယ္။

ကိုဇာဂနာေတာ့ လြတ္ၿပီ။ ေထာင္ထဲမွာေတာ့ နုိင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ သူေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတယ္။ သူတို့ကိုေကာ အကိုဘာမ်ား ေျပာခ်င္မလဲ။

ေထာင္ထဲက သူေတြကိုေတာ့ စိတ္ဓါတ္မက် ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနမွာေတာ့ အဲ့ဒီ အစီအစဥ္ က်ေနာ့္မွာ မရွိပါဘူး။ တကယ္ကို လႊတ္ေတာ္ထဲ သြားနိုင္မယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္နိုင္မယ့္သူေတြေပါ့။ ေနာင္ေတာ့လဲ ၾကံုလာ ရဦးမွာပါ။

အဲ့ဒီလူေတြကို လႊတ္ေတာ္ထဲ ပို့ဖို့။ တကယ့္ ျပည္သူ့အက်ုိး သယ္ပိုးနိုင္တဲ့ သူေတြ ကို လိုက္လံရွာေဖြဖို့။ ၾကပါနဲ့ဦး၊ အလံမလဲွ ၾကပါနဲ့ဦးလို့။ က်ေနာ္တို့ သူတို့ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့သြားမယ့္သူေတြမွ မဟုတ္တာ။ သူတို့လဲ
မၾကာခင္ အေတာအတြင္းမွာ ဧကန္မုခ် မိသားစု ရင္ခြင္ထဲကို ျပန္ေရာက္ လာၾကမွာလို့ က်ေနာ္ယံုၾကည္ တယ္။ သူတို့ ကိုလဲ ယံုၾကည္ေစ့ ခ်င္တယ္။

အလြန္ဆံုး ဒီႏွစ္ မကုန္ေစ ရဘူးလို့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တယ္။ ဒီဟာကိုလဲ ျဖစ္ေအာင္ က်ေနာ္တို့ ကိုယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္း ရွိသမွ် လုပ္သြားမယ္လို့ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။

ကိုဇာဂနာကို အနုပညာလုပ္ငန္းေတြ မလုပ္ဖို့ တားျမစ္ထားတာ ရွိေသးလား။

က်ေနာ္ ေထာင္ထဲ မေရာက္ခင္ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ကတည္းက က်ေနာ့္ကို အနုပညာ လုပ္ငန္း လုပ္ခြင့္ ပိတ္ကို ပိတ္ထားတယ္။ တရားဝင္ ပိတ္ထားတယ္။ သူတို့ စာထုတ္ၿပီး ပိတ္ထားတာ။ က်ေနာ့္ကို အဲ့ဒီတုန္းကတည္းက နာမည္ေတာင္ သံုးခြင့္မျပုဘူး။ ဘယ္ဂ်ာနယ္၊ ဘယ္စာေစာင္မွာမွ မထည့္ရဘူး။

က်ေနာ့္ အသံေတာင္ မသံုးရဘူးလို့ ဆိုၿပီးေတာ့ သူတို့ အမိန့္ထုတ္ထားတယ္။ အခုက်ေနာ္ ေထာင္ကထြက္လာေတာ့ က်ေနာ္ပံုေတြ ဂ်ာနယ္ေတြတိုင္းမွာ မ်က္ႏွာဖံုးအေနနဲ့ ပါလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒါေတြက ၿပီးသြားၿပီလား မၿပီးေသးဘူးလား က်ေနာ္မသိဘူး။ ခြင့္ျပုလိုက္ၿပီလား၊ ခြင့္မျပုေသးဘူးလား ဆိုတာလဲ က်ေနာ္ မေမးရေသး ဘူး။ က်ေနာ့္ကိုလဲ ဘာမွ အေၾကာင္းမၾကားေသးတဲ့ အတြက္ တိတိက်က် က်ေနာ္ မသိရေသးပါဘူး။ သို့ေသာ္ က်ေနာ့္အေနနဲ့ကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ အနုပညာကို ဘယ္သူခြင့္ျပုျပု မျပုျပု ဘာမွျဖစ္မသြားဘူးလို့ ထင္တယ္။

က်ေနာ့္အနုပညာက က်ေနာ္အသက္ရွင္ေနသေလာက္ သူလဲ ရွင္သန္ေနမွာပဲ။

ေရွ့ေလွ်ာက္ အနုပညာရယ္၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြရယ္၊ နိုင္ငံေရးရယ္ ဘယ္ဟာကို ဦးစားေပး လုပ္သြားမလဲ ခင္ဗ်။

လတ္တေလာ အေျခအေနမွာ၊ ေလာေလာဆယ္ ဒီစကားကို ေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ပထမ ဦးစားေပးက နိုင္ငံေရးပဲ။ နိုင္ငံေရးၿပီးရင္ေတာ့ ဒုတိယ ဦးစားေပးက အနုပညာပဲ။ လူမႈေရးဆိုတာကေတာ့ သူ့ဘာသာသူ တြဲပါသြားပါလိမ့္မယ္ ဒီထဲမွာပဲ။

ကိုဇာဂနာကို လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္က အိႏၵိယနိုင္ငံကို ေရာက္ေန ပါတယ္။ အိႏၵိယနိုင္ငံ နယူးေဒလီၿမို့မွာ အေျခစိုက္တဲ့ မဇၥ်ိမသတင္းဌာနကတဆင့္ ကိုဇာဂနာ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္မလဲ။

သမၼတႀကီး… လို့ ။ အိႏၵိယ ေရာက္ရင္ ခ်ာပါတီ စားပါလို့။ အာလူးပူရီ မစားပါနဲ့…လို့ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ဘာျဖစ္လို့မ်ားလဲ။

ပါသြားၿပီေလ။ ဟဲ…ဟဲ…ဟဲ… (ရယ္ေမာလ်က္)


source by : http://www.mizzimaburmese.com