ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြအတြက္ အစားအေသာက္ေတြကေနတဆင့္ ၾကံုေတြ႕ရနိုင္တ့ဲ  ဓာတုအဆိပ္သင့္နုိင္ေခ်ေတြအေၾကာင္း ဒီတပတ္မွာ ေျပာျပပါရေစ။

အလြန္အနၲရာယ္ရွိတဲ့ ဓာတုပစၥည္းေတြကို လူေတြအတြက္ အဆိပ္သင့္ေစမွန္း မသိၾကဘဲ ျမန္မာနိုင္ငံထဲက စားေသာက္ကုန္ လုပ္ငန္းေတြမွာ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

 ဒီအထဲမွာ အဓိက သံုးေနတာက အစားအေသာက္ကို တာရွည္ခံေအာင္ လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ သံုးေနတာလို့ ဓာတုေဗဒ ပညာရွင္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိုက ေျပာပါတယ္။

အဓိက ဒီမွာ သံုးေနၾကတာက အစားအေသာက္ကို တာရွည္ခံေအာင္လုပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေပါ့။  ဥပမာ ၀က္အူေခ်ာင္းမွာ ဆိုရင္ ယမ္းစိမ္း ထည့္မယ္၊ မုန့္ဟင္းခါးမွာ ဆိုရင္ ဘိုရက္စ္ လို့ေခၚတဲ့ လက္ခ်ားေတြထည့္မယ္ေပါ့။ မုန့္ဟင္းခါးမွာ ၂ မ်ိဳး ရွိတယ္။ ရွယ္နဲ့ရိုးရိုးနဲ့ေပါ့။ ရွယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူက ဘိုရက္စ္မထည့္ထား ဘူးေပါ့။  ေစ်းနဲနဲ ပိုႀကီးတယ္။ ဘိုရက္စ္ ထည့္ထားေတာ့ သူက ေရလည္း နဲနဲ စုပ္တယ္။ ပြလည္း ပြတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္။

ေနာက္ တာရွည္ခံေအာင္ထည့္တာ အဓိကကေတာ့ ေဖၚမလင္ပဲေပါ့။ ေဖာ္မာ ဒီဟိုက္ေလ။ လူေတြေသတဲ့ အခါမွာ တာရွည္ခံေအာင္ ေဆးထိုးတာျဖစ္တယ္။ အေမရိကန္တို့ အဂၤလန္တို့၊ ဥေရာပတို့မွာ အကုန္လံုးပဲ ဒီေဆးအတြက္ ပိတ္ပင္ထားတယ္။  ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အဓိက နြားနို့ပို့တဲ့ သူေတြကေတာ့ အၿမဲသံုးတယ္။  ဘာလို့လည္း ဆိုေတာ့ တကယ္လို့ ေက်ာက္တံခါးလိုေနရာကေန ရန္ကုန္ေရာက္ဖို့ ရထားနဲ့ ပို့တဲ့ အခါက်ေတာ့  အခ်ိန္ၾကာတဲ့အတြက္ အဲဒီ အခ်ိန္အၾကာႀကီးကို တာရွည္ခံေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေက်ာက္ တံခါးက နြားနုိ့ေတြမွာ ေဖၚမလင္ထည့္ေလ့ ရွိတယ္။ နို့ဆီခ်က္ၾကရင္လည္းပဲ ေဖၚမလင္ေတြ ထည့္ခ်က္ေလ့ ရွိၾကတယ္။

ျပႆနာ ေနာက္တခုကေတာ့ အသားေတြ၊ ငါးေတြမွာထည့္ၾကတာ။ ေနရာတေနရာကေန တေနရာ ပို့ၾကရင္ က်ေနာ္တို့ အေအးခန္းေတြ မလံုေလာက္လို့ပဲ။

အဲဒါက ဘယ္လုိ ပံုစံနဲ့ အနၲရာယ္ ေပးတာပါလဲ။

ရန္ကုန္မွာ မီးပ်က္ေလ့ရွိတာမို့  အေအးခန္းေတြမွာ ငါးေတြ ေလွာင္ၿပီ ဆိုရင္  ငါးေတြကို တာရွည္ခံေအာင္ သူတို့က ေဖၚမလင္ေတြ ထိုးၾကတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို့ မႏွစ္တုန္းကဆို မံုရြာကို ပို့လာတဲ့ငါးေတြမွာ ေတာ္ေတာ့္ ကို ျပႆနာတက္တယ္။ အဲဒီငါးေတြဟာ ပုပ္တာလည္း ပါတယ္။ ေဖၚမလင္ ထုိးတာလည္း ပါတယ္။  ဒါေတြကုိဘာလို့ ေရခဲ အေအးနဲ့ မပို့လည္းဆိုေတာ့  ေရခဲေတြက အေလးခ်ိန္စီးေတာ့ ကားေပၚတင္လို့ ကားက အိုဗာ၀ိတ္ျဖစ္သြားရင္ ဒဏ္ေငြေတြ အမ်ားႀကီးေဆာင္ရတယ္။  ဒါ့ေၾကာင့္ ကားသမားေတြက ငါးေတြ တင္လာလို့ ေရခဲရိုက္ထားရင္ ေရခဲေတြကို ဖယ္ပစ္တတ္ၾကသလို ငါးေတြလည္း ပုပ္ကုန္ၾကတာပါ။ အဲဒီလို မျဖစ္ေအာင္ ေရခဲနဲနဲထည့္ၿပီး ေဖၚမလင္ထုိး ပို့ၾကတာမို့ စားသံုးသူလက္ထဲကို ေဖၚမလင္ပါတဲ့  ငါးေတြ ေရာက္ကုန္တာျဖစ္ပါတယ္။  ေဖၚမလင္ဟာ ကာစီနိုဂ်င္းနစ္လို့ ေခၚတဲ့ ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ အရာမို့ ေတာ္ေတာ္အနၲရာယ္ရွိတဲ့ ပစၥည္းပါ။ ပဲျပားေတြမွာလည္း အလားတူ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ပဲျပားတိုင္းလိုလိုမွာ ေတြ႕ရတတ္ၿပီး ေတာင္ငူလို နယ္ကေနရန္ကုန္ပို့တဲ့အခါ တာရွည္ခံေအာင္ ေဖၚမလင္ ထည့္ၾကတယ္လို့ သိရတယ္။

အဲဒီေတာ့ ေဖၚမလင္ကို တကယ့္ကို ေပါေပါမ်ားမ်ား သံုးေနတာက က်ြန္ေတာ္တုိ့ ျမန္မာျပည္ တ၀ိဳက္ေပါ့ေလ၊ ျမန္မာျပည္နဲ့ တရုတ္ျပည္  တ၀ိဳက္မွာေတာ့ ေဖၚမလင္ကို သံုးတာေတြ႕ရပါတယ္။

ေဖၚမလင္က လူကို ဘယ္လုိပံုစံနဲ့ အနၲရာယ္ေပးပါသလဲ။

ေဖၚမလင္က HCHO ေပါ့။ သူက အလြယ္တကူ အေငြ႕လည္း ပ်ံနုိင္တယ္။ ေရထဲမွာလည္း ေပ်ာ္၀င္နုိင္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူက ကာဗြန္ျဒဗ္ေပါင္း ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေသြးလည္ပါတ္မႈေတြထဲမွာ သူက ၀င္ေရာက္သြားၿပီးေတာ့  အနၲရာယ္ ရွိနိုင္တယ္လို့ ေျပာပါတယ္။

မုန့္ဟင္းခါးမွာ သံုးတဲ့ ဘိုရက္စ္က်ေတာ့ေရာ-

ဘိုရက္စ္ ဆိုတာ လက္ခ်ားေပါ့။  လက္ခ်ားရဲ့ အနၲရာယ္ကေတာ့ အမ်ားႀကီးေတာ့ မသိဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခုေလာေလာဆယ္ သူတို့ ၀မ္းပ်က္တာ ဘာညာ ရွိတယ္။ ဘိုရစ္အက္စစ္ဆိုတာက အနာေတြမွာ  ထည့္လို့ရတာေပါ့။  ဒါေပမယ့္ သူက ဘာမွန္းမသိေသးတဲ့ အရာတခုျဖစ္တယ္။  ဒါကို တကယ့္တကယ္မွာ သံုးခြင့္ ေပးမထားဘူး။  FDA အဖြဲ့ေတြဘာေတြက သံုးခြင့္မေပးဘူး။ ဒါေပမယ့္ စစ္ေဆးမယ့္သူမရွိေတာ့လည္း ဆက္ၿပီးေတာ့ သံုးေနၾကတာ ေပါ့။ လက္ခ်ားကို ပံုမွန္ ထည့္ၾကတယ္။
ေနာက္ မုန့္ဟင္းခါး သမားေတြက အေက်ာ္မွာလည္း နံမယ္ပ်က္ေနတယ္။ ပဲေက်ာ္ဆို ဘာနဲ့ေက်ာ္လည္း ဆိုရင္ ဆီထဲမွာ ပလပ္စတိတ္ ပစၥည္းေတြ ထည့္ၿပီးေက်ာ္ေတာ့  ပိုၿပီးေတာ့ က်ြတ္ရြတယ္လုိ့ ေျပာတာပဲ။  အခုထက္ထိလည္း အဲဒါကို အေရးယူတာ ဖမ္းတာမ်ိဳး က်ြန္ေတာ္ေတာ့ မေတြ႕ရေသးဘူး။  ဒါေပမယ့္ ပလပ္စတစ္အိတ္ ရွိမရွိက က်န္တဲ့ စစ္ေဆးေရးနည္းလမ္းေတြလည္း ဘယ္သူမွ မသိၾကဘူးေပါ့။

က်ြန္ေတာ္တို့ နြားနုိ့မွာ ေဖၚမလင္  အျပင္ကို ဟိုတခါ တရုတ္ကထည့္တဲ့  မယ္လမင္းေတြလည္း ထည့္တာ ရွိတယ္။  မယ္လမင္းက နုိက္ထရိုဂ်င္ေပါ့။  သူက နို္က္ထရိုဂ်င္ ကြန္ေပါင္းေတြ ျဖစ္ေတာ့  မယ္လမင္းကို နို့မွႈန့္လိုပဲ နြားနုိ့ေတြကို စစ္မယ္ ဆိုရင္၊  တကယ္လို့ မယ္လမင္းေရာထားရင္ သူ့ရဲ့ နိုက္ထရိုဂ်င္ ပါ၀င္မႈက မ်ားေတာ့ သူ့ထဲမွာ လိုအပ္တဲ့ ပရိုတိန္း ပါတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့  မယ္လမင္းကို  လက္ခံၾကတာ မ်ားတယ္။  အဲဒီေတာ့ မယ္လမင္းကို မသိေတာ့  လက္ခံတာေပါ့။  မယ္လမင္းကလည္း ဒီလိုပဲ။  ဒီ နိုက္ထရိုဂ်င္ ကြန္ေပါင္းေတြ  အားလံုးက ကာစီနို ဂ်င္းနစ္ ေတြပဲ ေလ။  အနၲရာယ္ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ကင္ဆာျဖစ္နုိင္တဲ့ဟာ။

လက္ခ်ားတို့ ေဖၚမလင္တုိ့ ေနာက္ ပလပ္စတိတ္ တို့ မယ္လမင္းတို့  လိုပစၥည္းေတြ အျပင္ ေနာက္ အစားအစာနဲ့ ပါတ္သက္ၿပီးေတာ့ သိဖို့ လိုအပ္တဲ့ တျခား  ဓါတုပစၥည္း ဘာရွိပါေသးလဲဆရာ။

ဓါတုပစၥည္း သက္သက္ အေနနဲ့ကေတာ့  ဒီ အရက္ေတြ ဘာေတြ ေသာက္ရင္ေတာ့ အရက္က ေတာ္ေတာ္ မူးေအာင္ လုပ္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ ့ သူတို့ ပိုးသတ္ေဆးေတြ ဘာေတြထည့္တယ္။  ဒီ အင္ဒရင္းတို့ ဘာတို့ေပါ့ေလ။ အဲဒါႏွီးဖ်ားေလး တခုစာေလာက္ ရင္ အရမ္းမူးတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီအရက္ေတြမွာ ထည့္ေလ့ ရွိတယ္။ အရက္ခ်က္တဲ့ေနရာမွာ  ေနာက္သူတို့ထည့္တတ္တာကေတာ့ ယူးရီးယား သံုးတယ္။  ပုလဲ ဓါတ္ေျမၾသဇာလိုေပါ့။  ယူးရီးယားနဲ့ အရက္ခ်က္လိုက္ရင္  အင္ဇိုင္းေတြက  အင္မတန္ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ေပါက္ပြါးတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့  အရက္ ျမန္ျမန္ ျဖစ္တာေပါ့ေလ။ သို့ေသာ္  ဒါကို Distilled  လုပ္တဲ့အခါမွာ ေပါင္းခံတဲ့အခါ ထြက္လာတဲ့ အေငြ႕ေတြထဲမွာ အရက္ဆီထဲမွာ သူတို့က တခါတေလက်ေတာ့ ဓါတ္ေျပာင္းၿပီးေတာ့ ဆို္င္ယာနိုက္ ျဖစ္လာတဲ့ အထိကို ပါလာၿပီးေတာ့ လူေတြကို အနၲရာယ္ျဖစ္ေစတာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ အၿမဲတမ္း မျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ နိုက္ထရိုဂ်င္ ကြန္ေပါင္း ျဖစ္သြားတယ္။  အဲဒီကြန္ေပါင္း  ေတြကေတာ့ က်ြန္ေတာ္တို့ကို ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေပးတာ ေတြ႕ရတယ္။  ေနာက္ ၀က္အူေခ်ာင္းမွာလည္း  အခုေျပာတဲ့ နိုက္ထရိုဂ်င္ကြန္ေပါင္းေတြ၊  ဆိုဒီယမ္ နုိက္ထရိတ္တို့ ပိုတက္ဆီယမ္ နိုက္ထရိတ္တို့  ပါလာတယ္။ အဲဒါေတြက ၀က္အူေခ်ာင္းမွာ သံုးၾကတာ။

၀က္အူေခ်ာင္း ႀကိုက္တဲ့လူေတြ၊ အရက္ႀကိုက္တဲ့လူေတြအတြက္ သတိထားစရာပါ
ဟုတ္ပါတယ္။  ဒီအရက္ကေတာ့ အခုမွ လုပ္လာၾကတာပါ။ ၀က္အူေခ်ာင္းကေတာ့  ေရွးႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကတည္းက လုပ္ေနၾကတာ။

အသီးအရြက္ေတြ လန္းဆန္းေအာင္ ေရာင္းေကာင္းေအာင္ ေဆးသံုးတာမ်ိဳး ရွိပါသလား။

တခ်ိဳ့သံုးတယ္လို့ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္  အသီးအရြက္ေတြက ေစ်းေပါေနေတာ့ ေဆးသံုးရင္ သိပ္မကာမိ ဘူးေပါ့။  သို့ေသာ္လည္း ငွက္ေပ်ာသီးတို့ ဘာတို့ ဆိုမွည့္ေအာင္ သူတို့ ေဆးသံုးၾက တယ္လို့ ေျပာပါတယ္။  တရုတ္ျပည္ကလာတဲ့ ေဆးအမႈန့္ပါ အျဖဴေရာင္ အမႈန့္ေတြပဲ ထည့္ၾကတာ၊  အဲဒါကို ေရနဲ့ စိမ္လိုက္ၿပီးေတာ့   အေပၚမွာ ဆြဲထားလိုက္ရင္ ငွက္ေပ်ာသီးတို့ သရက္သီးတို့ က လံုး၀ မွည့္သြားတာေပါ့။ အထဲမွာ စိမ္းရင္စိမ္း မယ္။ အျပင္မွာေတာ့  အ၀ါေရာင္ သန္းသြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေရာင္းလို့ ေကာင္းသြားတာေပါ့။  သေဘၤာသီး တို့  ငွက္ေပ်ာသီးတို့ ကို ေဆးစိမ္ေလ့ရွိပါတယ္။  သူက ႏွစ္လိုက္ရံုပဲ  ႏွစ္ၿပီး ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ရံုပဲ။

ဘာေဆးမွန္းေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိဘူး။ ပထမေတာ့ ယူရီးယားလို အမႈန့္ပဲ၊ ဓါတ္ေျမၾသဇာက ရတဲ့  ပံုစံမ်ိဳးပဲ ေျပာၾကတယ္။

အစားအေသာက္ေတြထဲ ထည့္ေလ့ရွိတဲ့ ဒီ ဓါတုပစၥည္းေတြ ျပည္ပက ၀င္တာကို ကန့္သတ္မႈေတြ  စစ္ေဆးတာ မ်ိဳးေတြ ဖိဖိစီးစီး မလုပ္နိုင္ေသးပါဘူး။
အစိုးရက မသံုးရဘူးလို့ ေျပာတာၾကားေပမယ့္   ျမန္မာျပည္မွာက မသံုးရဘူးလို့ ေျပာတာေတြကို  ဆက္သံုးေနၾကတာပါပဲ။

ဓါတုပညာရွင္ ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ညိုပါ။  ေနာက္တပါတ္မွာေတာ့ အစားအစာေတြထဲမွာ ဆုိးေဆးေတြ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးစြဲေနၾကတာနဲ့   ပလပ္စတစ္မွာ ပါတဲ့ လူကို အနၲရာယ္ ျဖစ္ေစတဲ့ ဓါတုပစၥည္းေတြ အေၾကာင္းကို ဆက္ၿပီး ေျပာျပေပးမွာပါ။

source by : http://www.voanews.com