ၾသစီ မွ ဘြဲ့ယူျပန္လာေသာ ညီတိုးၿငိမ္း

ၾသစီ မွ ဘြဲ့ယူျပန္လာေသာ ညီတိုးၿငိမ္း

အိမ္ေရွ့ခန္းမွ အလွခ်ိတ္ထားေသာ ဘြဲ့ယူဓါတ္ပံုတခုထက္ အခုရက္ပိုင္း အတြင္း လူေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္တို့ တစုတစည္းတည္း ရခဲ့ေသာ ဘြဲ့က ပိုတန္ဖိုး ရွိသည္ ထင္မိသည္။

က်ေနာ္တို့ ဘြဲ့ကား ခ်ိတ္ဆြဲစရာ လက္မွတ္ဟူ၍ ေထာင္လႊတ္ ၀ါးရမ္း၊ တတ္ခဲ့ေသာ အသိဆိုလို့ အုတ္တံတိုင္းေတြ သံတိုင္ေတြ ၾကား ပ်င္းရိညည္းေငြ႕စြာ ေနထိုင္ရေသာ အက်ဥ္းသား ဘ၀။ အမ်ုိးမ်ုိးေသာ အမႈအခင္းမ်ားေၾကာင့္ ေထာင္နန္းစံ လာရတဲ့ နိုင္ငံသားတို့ ဘ၀စံု၊ အျဖစ္စံု၊ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ နိုင္ငံေရး သရုပ္သကန္ ဒါေတြကို က်ေနာ္တို့ စူးစမ္းေလ့လာ လွွ်င္ ေလ့လာသေလာက္ သိလာသည္။

က်ေနာ္တို့ ရလာခဲ့ေသာ ေအာ္စီ ဘြဲ့သည္ နိုင္ငံတခု စနစ္ တခု ျပုျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား အတြက္ အေရးပါေသာ အေျခခံ အေၾကာင္းႏွင့္ အေဆာတလွ်င္ ျပုျပင္ရမည့္ ပ်က္ျခင္းယြင္းျခင္း ယိုင္နဲ့ျခင္း ျဖစ္စဥ္မ်ားသာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

နိုင္ငံ တနိုင္ငံကို ျပုျပင္ေျပာင္းလဲလိုလွ်င္၊ တိုးတက္ေစလိုလွ်င္ ဒီနိုင္ငံက နိုင္ငံသားတို့ ဘ၀၊ စိတ္အခံ၊ အရည္အခ်င္းတို့ကို အရင္းခံအတိုင္း သိမွျဖစ္မည္။ ပ်က္ေနေသာ အရာကို မသိပဲ ေကာင္းေအာင္ ျပင္ဖို့လွေအာင္သာ လုပ္ဖို့ဆိုလွ်င္ ျပုိလုဆဲ တိုက္အိုကို ေဆးသုတ္ သလို ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ေထာင္ထဲမွ နိုင္ငံ့ အက်ဥ္းသားတို့သည္ နိုင္ငံေတာ္၏ ျပယုဂ္၊ စနစ္ တခု၏ အတြင္းအႏွစ္သာရ ရုပ္ျပ၊ တရားစီရင္ေရး မ႑္ဳင္ ၏ အေမြ၊ ျဖစ္ေပရာ .......................................................


က်ေနာ္တို့ တက္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတြင္ နိုင္ငံသား အစံု၊ လူမ်ုိး အဖံုဖံုတို့ အေၾကာင္းကို အၾကြင္းအက်န္ မရွိ သိခဲ့ရပါသည္။

ဇန္န၀ါရီ ၁၃ ရက္ သတင္းပါ ပုဒ္မ ၄၀၁ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ အရ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ နိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ခံရတဲ့ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ားစြာ ေထာင္မွ လြတ္လာခဲ့ပါတယ္။
ညီတိုးၿငိမ္း အမည္နဲ့ စာတိုေပစ ေလးေတြ အေတြးစိတ္ကူး ကို အြန္လိုင္းအသံုးျပုၿပီး ျဖန့္ေ၀မႈနဲ့ က်ေနာ္ ေနမ်ုိးဇင္ အင္းစိန္ ေတာရ ေထာင္ထဲမွာ ဆယ္လ ေနခဲ့ရပါတယ္။ တရားသူႀကီးက ေတာ့ တရားခံ ေနမ်ုိးဇင္ ၏ ဂီမိန္း ( ရခိုင္တိုင္းရင္းသား ျဖစ္လို့(Gmail) ကို ဂီမိန္းလို့ အသံထြက္တာပါ။ သူ့ကို က်ေနာ္ ေလ့လာမိသေလာက္ အင္တာနက္ ဆိုတာကို သူယဥ္ပါးဟန္ မရွိပါ) အတြင္းမွ ေတြ႕ရွိရသည္ ဆိုေသာ စာတေစာင္ ( ထိုစာမ်ားမွာ စစ္သားေလးေရ ေခါင္းစဥ္ပါ အခု ဘေလာ့ စာမ်က္ႏွာ မွ ေအာက္ အပုဒ္ကို print လုပ္ထားေသာ စာရြက္မ်ားကို ရည္ညြန္းေျပာတာပါ) ပါ နိုင္ငံေတာ္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးကို ထိခိုက္ေစနိုင္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားအရ ျပစ္မႈထင္ရွားသည္ျဖစ္၍ တရားခံ ေနမ်ုိးဇင္အား ဆိုးရြားေနေသာ က်မ္းမာေရးကို ေထာက္ထားစာနာေသာ အားျဖင့္ ေထာင္ဒါဏ္ ဆယ္ႏွစ္သာ ျပစ္ဒါဏ္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။

စကားသံ ၀ဲတဲတဲ အၿပီး ခနေနေတာ့ လူစုစုေပါင္း (၇) ေယာက္သာ (တရားသူႀကီး ၁၊ ေရွ့ေန ၄၊ စာေရး လက္ႏွိက္စက္ ၁၊ တရားခံ က်ေနာ္ ၁) ၀င္ခြင့္ရေသာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၆ ရက္ ၊ ကာလ နိုင္ငံေရး စပ္ကူးမတ္ကူး အခ်ိန္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ တရားစီရင္ေရး စနစ္၏ အထူးတရားရံုး ဆိုေသာ တိုက္ခန္းက်ဥ္းငယ္ေလး အတြင္းသို့ က်ေနာ့္ မိခင္ႏွင့္ ညီမငယ္ တဦး တို့ ငိုယိုၿပီး ၀င္လာၾကသည္။ ဘယ္သူမွ သိခြင့္ မရေသးေသာ စြပ္စြဲျပစ္တင္ခ်က္မ်ား၊ ဘယ္သူမွ ၀င္ခြင့္ မရခ့ဲေသာ ေလးလၾကာ ေလ်ာက္လဲရင္ဆိုင္ စစ္ေမးခ်က္မ်ားကို ဘယ္ေသာ တျခားသူ (မိဘေဆြမ်ုိးမ်ားပါ ၀င္ခြင့္မရွိ) မွ ၀င္ခြင့္မရခဲ့ပဲ တရားဆိုင္ၾကၿပီးေနာက္ ဘယ္သူမွ မထင္မွတ္ ထားေသာ ျပစ္ဒါဏ္ ဆယ္ႏွစ္ ဆိုတာႀကီးကို က်ေနာ္ ခံယူရရွိလိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္သည္ လက္ရွိနိုင္ငံေတာ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္မွ နိုင္ငံေတာ္ အေျချပု မိန့္ခြန္းေျပာ ၾကားၿပီးေနာက္ ေလးလေက်ာ္ အၾကာ အခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး၊ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းသို့ ကမာ႓့ကုလသမဂၢမွ မစၥတာ ေသာမတ္စ္ကြင္တားနား လာေရာက္ေလ့လာၿပီး ေနာက္ ၂ ရက္ျဖစ္သည္။

က်ေနာ္တို့ နိုင္ငံသည္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို တည္ေဆာက္ရန္ စတင္ႀကိုးပမ္းေနခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။
ငိုေနေသာ မိခင္ကို က်ေနာ္မေခ်ာ့နိုင္ပါ။ စကားႏွစ္ခြန္းသံုးခြန္း ေျပာၿပီးေနာက္ SB အရာရွိတို့က က်ေနာ္ထိုင္ေနေသာ လူနာတင္လက္တြန္းလွည္းေလးကို လာတြန္းၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ ကာ ေထာင္တြင္းသို့ ျပန္လည္ ပို့ေဆာင္ၾကသည္မို့ အေမျဖစ္သူကို နႈတ္ဆက္စကား တခြန္းသာ ပါးလိုက္နိုင္ပါသည္။ အေမေရာ ညီမငယ္ပါ မွတ္မိမည္ ထင္ပါသည္။

အဆိုေက်ာ္ ဦးခင္ေမာင္တိုး၏ ေတးတပုဒ္မွ အပိုင္း အစတခုျဖစ္သည့္ “ အမ်ား အက်ုိးအတြက္ တာ၀န္ ထမ္း ရြက္တဲ့ အခါ တကယ္ ကိုယ္က်ုိးစြန့္နိုင္မွ ” တဲ့ အေမ ။ အေမ့သား နိုင္ငံအတြက္ လူမ်ုိး အတြက္ ဘယ္လို အက်ုိးျပု အလုပ္ေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ ဆိုတာ အေမတို့ အားလံုး သိပါတယ္။

အေမ ငိုပါတယ္။ သူ့သားကို ဆယ္ႏွစ္လံုးလံုး ဒီ တံတိုင္းျဖဴေနာက္မွာ ထားရေတာ့မယ္။ စားျခင္း။ ေနျခင္း၊ သူက လူ့ေလာက ေကာင္းက်ုိးအတြက္ ထမ္းရြက္မယ့္ သားေကာင္းရတနာ ေလးျဖစ္ပါေစ ဆိုၿပီး ေမြးခဲ့တာ။ အခုေတာ့ စနစ္တခုရဲ့ အနည္အေမြ႕ အကူးအသန္းၾကား အမ်ားအတြက္ ရည္စူးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ကိုပဲ အျပစ္ရယ္လို့ စြပ္စြဲၿပီး သံတိုင္ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ ပို့ၾကေတာ့မယ္ အေမ။ က်ေနာ္ ရင္ထဲကေန စကားေလးေတြ ေျပာမိပါတယ္။ အေမ မငိုနဲ့. က်ေနာ္ စိတ္ထဲ တိတ္တိတ္ ေျပာမိသည္။ ရႈိက္ရင္း ထြက္ခြါသြားေသာ အေမ့ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း ရဲကားေပၚ တြဲတင္တက္ကာ က်ေနာ္ တပ္ထဲ ေနစဥ္တုန္းက ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာ အပိုင္းအစေလး တခု မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ေတြးေနမိသည္။

အာဏာရွင္ ယာဇ္ ပလႅင္ေအာက္၊ ေခတ္ ဆန္းခ်ိန္ ေရာက္၊ တူးဆြ ၾကည့္ေတာ့၊ နိုးထသူတို့ ေခါင္းခြံမ်ား

တဲ့ ........... ဒီတံတိုင္းျမင့္ျမင့္ႀကီးေတြ ေနာက္မွာ နိုးထသူေတြ အမ်ားႀကီး ေနေနၾကပါတယ္။ အေမ စိတ္မပူနဲ့ ၊ ဘ၀တူ နိုင္ငံသားေတြ အခ်င္းခ်င္း ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ့ ေဖးကူေစာင့္ေရွာက္ၾကမွာပါ အေမ။ ေခတ္ဆန္းခ်ိန္ မေရာက္ တေရာက္၊ အာဏာရွင္တို့ ယာဇ္ပလႅင္ေအာက္မွာ လူမသိ သူမသိ လူသိ နစ္ျမုပ္ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ ဦးေခါင္းခြံေတြ၊ အသက္၊ ဘ၀၊ ေသြး၊ ေခြ်း စေတးေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ေခတ္ အဆက္ဆက္က ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းေတြ၊ တရားမွ်တမႈ တည္ေဆာက္နိုင္ဖို့ဘ၀နဲ့ ရင္းခဲ့တဲ့ လူမွန္လူေကာင္းေတြ၊ အမ်ားအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ လူ့အဖိုးတန္ေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို အံတုဖက္ၿပိုင္ ရင္ဆိုင္ တြန္းလွန္ခဲ့တဲ့ ဘာမထီဇာနည္ ျပည္ခ်စ္သားတို့ရဲ့ မြန္ျမတ္ေသာ ၀ိဥာဥ္ေတြက က်ေနာ္တို့ကို ေဖးကူ ေသြးဆက္ အားတက္ ေစပါလိမ့္မယ္ အေမ။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ အင္မတန္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးဖြယ္ သၾကၤန္မတိုင္ခင္ ဧၿပီလ ၂ ရက္ေန့လည္မွာ ေဆးရံုကို ေသြးလႉဖို့ အိမ္ကေန ထြက္ဖို့ ျပင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို SB သတင္းတပ္ဖြဲ့ အရာရွိေတြက ခန လိုက္ခဲ့ပါ ဆိုၿပီး ေခၚလာခဲ့တာ ခုဆို ဆယ္ႏွစ္ႀကီးမ်ားေတာင္ သံတိုင္ေတြ ေနာက္ ေနရအုန္းမွာေပါ့။ ဒီလို ဖမ္းမယ္ ဆိုလည္း အေစာကတည္းက ဖမ္းဆီး၀ရမ္းနဲ့ တာ၀န္ အရဖမ္းပါတယ္ လို့ ဘာလို့ မေျပာရဲ တာပါလိမ့္ ရဲႀကီး ရယ္လို့ ဆိုမိရင္း ......... ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္ ကုန္စင္ ဇာတ္စံုသဘင္ကို ဆင္ျခင္ေတြးေတာ သက္ျပင္းေမာ နဲ့ ေစာေၾကာ မိပါေတာ့တယ္။

က်ေနာ္တို့ လူသားဆန္တဲ့ လူ့ အခြင့္ အေရးေတြ၊ နိုင္ငံသား တေယာက္ အခြင့္ အေရးေတြ ရခ့ဲပါရဲ့လား ............
အခု က်ေနာ္ ေထာင္ကေန ျပန္လြတ္လာပါတယ္။ လူေကာင္း ပကတိလိုေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ခ်ုိင္းေထာက္နဲ့ လူအတြယ္နဲ့ ဆိုေတာ့ မိတ္ေဆြအားလံုးက ၀ိဳင္းေမးၾကပါတယ္။ စစ္ေၾကာေရးမွာ ႏွိပ္စက္ခံရလို့လားတဲ့။

.................................... ဘာလို့ဆို က်ေနာ္တို့ အျမင္ အၾကား သတင္းမ်ားမွာ ရဲ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတို့ စစ္ေၾကာေမးျမန္းခံရဖူးသူတို့ရဲ့ ရင္ဖြင့္အံႀကိတ္သံေတြ ကို ရင္တလွပ္လွပ္ ၊ ေတာက္ တေခါက္ေခါက္၊ သက္ျပင္း တခ်ခ်၊ ေနာက္ေက်ာ္ မလံု တလံု၊ အိမ္မက္ဆိုးေတြထဲထိ အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ၀င္၀င္ေႏွာက္ယွက္၊ အင္မတန္ ေၾကာက္လန့္ထိတ္ျပာ ေျခာက္ျခား စဖြယ္ အေတြ႕အၾကံုေတြအျဖစ္ ၊ တခါတေလ ဖက္ဆစ္တို့ အေမြဆိုး ရက္စက္နည္း အမ်ုိးမ်ုိးနဲ့ လူဆိုးလူေကာင္း ေသာင္းေျပာင္းအေထြ “ဆ” မေနဘဲ သူတို့သိလိုသမွ် မရမခ်င္း အ၀ဗ်င္း တာ ....... စတဲ့ ရာစုႏွစ္ တ၀က္ နီးပါးျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ လူႀကီး သူႀကီးေတြ ပါးစပ္ဖ်ား ကူးျခည္သန္းသြား စၿမဲကိုးဗ်ာ။

က်ေနာ့္ အေၾကာင္း ေသာင္းေျပာင္းအမွန္ မခ်ြင္းမခ်န္ ေျပာပါမည္။ တင္ျပပါမည္ လို့ က်ေနာ္ ၀န္ခံပါသည္။
ဒါေပသိ က်ေနာ္ တံတိုင္းျဖဴနန္းေတာ္တြင္း ျဖစ္ခ်င္းေတြမွာ သနားစရာ အတိ မွားတာလည္း မသိ၊ မွန္တာလည္း မရွိခဲ့တဲ့ ပီဘိတကယ့္ ျပည္သူျပည္သား၊ တိုင္းရင္းနိုင္ငံသားတို့ ရဲ့ ေထာင္တြင္းမ၀င္မွီ ရဲပလီအခ်ုိ့ ရဲ့ မႏွစ္ၿမို့ဖြယ္ တြယ္ညႇဥ္းရက္စက္ ပက္စက္ပံုေတြ၊ တခ်ုိ့္ေသာ ရဲေကာင္း လူေကာင္းတခ်ုိ့ ဥပေဒညီ တည္တည္ၾကည္ ၿပီး သမာသမတ္ မွ် တတ္ပံုေတြ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ရဲတင္း ရင္ဖြင့္ၾကေတာ့ သူတို့ဘ၀ ၾကံုခဲ့သမွ်ဟာ က်ေနာ့္ အေတြ႕ၾကံု ျဖတ္ခဲ့ပံုက တုနိႈင္းစရာမဟုတ္ သိမ္နုတ္ေနေလေတာ့ သူတို့ ဘ၀၊ နိုင္ငံသား တို့ ဘ၀၊ အခ်ုပ္က်ဥ္းစံ လူ့ကံအက် ေထာင္သားတို့ဘ၀ အေထြေထြကိုပဲ က်ေနာ္ယူခဲ့ ေအာ္စီ ေခၚ အင္းစိန္ ေထာင္ရဲ့ ဘြဲ့ ယူစာတမ္း အျဖစ္ စုစည္းတင္ျပ သံုးသပ္ခ်က္ လွလွနဲ့ တင္ျပဖို့ စိတ္ကူး လိုက္ပါသည္။

ေနာက္တႀကိမ္ ပုဒ္မ ၃၃(က) အီလက္ထေရာနစ္ အက္ဥပေဒ ဆိုတာႀကီးနဲ့ ဆယ္ႏွစ္ ထပ္မံ ေထာင္က်အံုးမည္လား လြတ္လပ္စြာ ေရးခြင့္ျပုမျပု မေသခ်ာေသးေသာ စပ္ကူးမတ္ကူး ကာလမွာ

က်ေနာ္ ကေတာ့ ...........................

ကိုလႊမ္းမိုး သီခ်င္းထဲကလိုပဲ “ မွန္ရာကို သစၥာဆိုပါမည္ ” လို့ ေၾကြးေၾကာ္ရင္း က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္ ရည္မွန္း ေရာက္ခ်င္းစမ္းလွေသာ ညီညြတ္ေသာ တိုင္းျပည္၊ တိုးတက္ေသာ တိုင္းျပည္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ တိုင္းျပည္ ျဖစ္ေစခ်င္လြန္းလို့ ျပည္သူ့ ဘ၀ ျမင္သမွ်ကို ဘြဲ့ယူစာတမ္းအျဖစ္ တင္သြင္းပါေတာ့မယ္။


ညီတိုးၿငိမ္း


source by : http://nyitoenyeinchan.blogspot.com