ေသဒဏ္က်ခံခဲ့ရသူ ABSDF အဖြဲ့ဝင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ူး

ေသဒဏ္က်ခံခဲ့ရသူ ABSDF အဖြဲ့ဝင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ူး

ခ်င္းမိုင္(မဇၥ်ိမ)| အင္းစိန္ေထာင္မွ လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ျဖင့္ ၾကာသာပေတးေန့က လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ားထဲတြင္ လူသတ္မႈ၊ လက္နက္မႈ၊ မတရားအသင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈတို့ျဖင့္ ေသဒဏ္ က်ခံေနရသည့္ ျမန္မာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး ABSDF တပ္ရင္း ၃၀၃ (ေဝွေစတီစခန္း) တြဲဖက္ အတြင္းေရးမႉး- ၁ ကိုေအာင္ေက်ာ္စိုး ေခၚ ဖိုးခြားလည္း ပါသည္။

၁၉၉၀ ခုတြင္ ကယားျပည္နယ္ ဒီေမာဆိုၿမို့၌ စစ္အစိုးရ တပ္ဖြဲ့က ဖမ္းဆီးၿပီး လြိဳင္ေကာ္ၿမို့ စစ္ခံုရံုးမွ ေသဒဏ္ စီရင္ခ်က္ ခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

---

ကိုေအာင္ေက်ာ္စိုးက ဘယ္ႏွႏွစ္ က်တာလည္း ခင္ဗ်။

“က်ေနာ္က်တာ ပထမေတာ့ ေသဒဏ္ေပါ့။ ေသဒဏ္ကေန က်ြန္းေျပာင္းေတာ့ အစိတ္ (၂၅ ႏွစ္)။
အစိတ္ကေန အခု ၂၁ ႏွစ္ေလ။”

အစိတ္ကေန ၂၁ ႏွစ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလည္း။ က်ေနာ္ နားမလည္လို့ပါ။

“က်ေနာ္ အစိတ္က်တယ္။ အထဲမွာ ၂၁ ႏွစ္ ၾကာတယ္။” “အဲဒီကာလကလည္း ေထာက္လွမ္းေရးက အင္အား ေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့။ ေသလုေမ်ာပါးေပါ့။ ျပန္ေျပာရင္လည္း ေျပာလို့ ယံုနိုင္မွာ မဟုတ္တဲ့ ဟာေတြပဲေလ။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ခံစား ခဲ့ရေတာ့ဗ်ာ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ဒါေတြ ကေတာ့”

ဆိုေတာ့ ေလးႏွစ္က်န္ေသးတာေပါ့ လြတ္ဖို့ အဲဒီလိုလား။

“ဟုတ္တယ္။ လံုးဝ ေလွ်ာ့ရက္ မပါဘူးေနာ္။”

အဲဒီေတာ့ ေလွ်ာ့ရက္မပါဘဲ ၂၁ ႏွစ္တိတိေနခဲ့ရတာေပါ့။ ေတာက္ေလွ်ာက္ အင္းစိန္ေထာင္မွာပဲလား။

“ဟုတ္တယ္။”

ပုဒ္မေတြ တပ္တာက ဘယ္လိုမ်ုိးလည္း။ ပုဒ္မအေၾကာင္းေတြေရာ ရွင္းျပေသးလား သူတို့က။

“၁၇ (၂)၊ ၁၉ (စ)၊ ၃၀၂ အပိုဒ္ ၁ (ခ) တပ္ထားတာ။ အဲဒီ ၁၇ (၂) ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္က မတရားအသင္း အဖြဲ့ဝင္ေလ။ က်ေနာ္က ေအဘီ (ABSDF) အဖြဲ့ဝင္ကိုး။ ၃၀၂ အပိုဒ္ ၁ (ခ) က လူသတ္ေလ။ က်ေနာ္က ေထာက္လွမ္းေရးကို သတ္လာတာကိုး။ ၁၉ (စ) က လက္နက္ငယ္အမႈ ေလ။”

ဆိုေတာ့ လူသတ္တဲ့ ကိစၥရယ္၊ လက္နက္ကိစၥရယ္ အဲဒါ ဘယ္ႏွခုႏွစ္က ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဗ်။

“၁၉၉၀၊ က်ေနာ္က အေရးအခင္းကာလမွာ ေတာခိုသြားတာကိုး။ ၈၈ ေလ။ ၈၈ မွာက်ေနာ္ ေတာခိုတယ္။
ေတာထဲမွာ ေအဘီ အဖြဲ့ဝင္ျဖစ္ၿပီးမွ က်ေနာ္ ေအဘီရဲ့ တာဝန္ေပးခ်က္အရ တာဝန္ထမ္း ေဆာင္ရင္းကေန က်ေနာ္ အဖမ္းခံရတာေလ။”

ၾကားျဖတ္ က်ေနာ္ ေမးခ်င္တာက ၁၉၈၈ ေတာခိုေတာ့ ဘယ္စခန္းကို ေရာက္လည္း ခင္ဗ်။ အဲဒီတုန္းက စခန္းတာဝန္ခံက ဘယ္သူလဲ။

“ေဝွေစတီ camp ေလ။ ၃၀၃ ေလ။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္တို့ (စခန္း) ဥကၠ႒က ရစ္ခ်က္ေဌးရယ္ ဗ်ာ။
ဒုတိယဥကၠ႒က ဦးေမာင္ေမာင္လြင္၊ အတြင္းေရးမႉးက ေဂ်ာ္လီထြန္း။ တြဲဘက္-၁ က က်ေနာ္ ေလ။ တြဲဘက္-၂ က သဲေတာ လွထြန္းဆိုတာ ျမက္ခင္းသစ္မွာ စာေရးေနတဲ့ေကာင္ေလ။ က်ေနာ္တို့ အဲဒီမွာ သင္တန္းေတြ ဘာေတြ ၿပီးေတာ့မွ ေရွ့တန္းထြက္တာကိုး။”

ေရွ့တန္းက်ေတာ့ ဘယ္ကို ထြက္သြားတာလဲ။

“သံလြင္ အေနာက္ဘက္ျခမ္း၊ တိုက္ခိုက္ေရးနဲ့ စည္းရံုေရး။ အဲဒီအခ်ိန္ တည္ေဆာက္ေရးကာလ လုပ္ေနတဲ့ ကာလကိုး။ ၿမို့တြင္းနဲ့ အျပင္နဲ့ ျပန္ခ်ိတ္ဆက္ရင္းနဲ့ အဖမ္းခံရၿပီးမွ ေထာင္က်သြားတာ ေလ။”

ဘယ္မွာ ဖမ္းခံရတာလဲ ခင္ဗ်။

“ဒီေမာဆို အဝင္မွာဗ်ာ။”

ေဝွေစတီ စခန္းက ကယားျပည္နယ္ထဲမွာလား။

“ဟုတ္တယ္။ (ထိုင္းနိုင္ငံ) မဲေဟာင္ေဆာင္ ေအာက္ဘက္ကေလ။”

ေထာက္လွမ္းေရးကို သတ္တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥေလး နည္းနည္းေျပာျပေပးပါလား။

“ေထာက္လွမ္းေရး Informer ေလ။ လြိဳင္ေကာ္မွာ သတ္တဲ့ ကိစၥပါ။ အဲဒီ ၉၀ ကာလ။ ရက္ေတြေတာင္ သိပ္မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်။ အမႈျဖစ္စဥ္ကာလမွာ က်ေနာ္ ရက္ သိပ္မမွတ္မိေတာ့ဘူးခင္ဗ်”

“က်ေနာ္ အဓိကမွတ္ထားတာ က်ေနာ့္အမိန့္ခ်ရက္စြဲ၊ ေထာင္ေရာက္တဲ့ ရက္စြဲေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ အမိန့္ခ်ရက္စြဲက
၁ ရက္ ၁၀ လ ၉၀ ခဳုႏွစ္ မွာခ်တယ္။ ေထာင္ကို ေရာက္တာ ၃၀ ရက္ ၁၀ လ ၉၀ မွာ ေရာက္တယ္။

၉၃ မွာက်ေနာ္ က်ြန္းေျပာင္းတယ္။ အမ်ုိးသားညီလာခံကို ဂုဏ္ျပု ႀကိုဆိုေသာအားျဖင့္ ဆိုၿပီးမွ က်ေနာ့္ကို က်ြန္းေျပာင္း တယ္ေလ။ နိုင္ငံေတာ္နဲ့ ေလွ်ာ့ေပးတာ။ က်ေနာ္က ေသဒဏ္ အျပင္ ငါးႏွစ္က်ထားေတာ့ အားလံုးေပါင္း က်ြန္းေျပာင္းလိုက္ေတာ့ က်ြန္းက ၂၀ (ႏွစ္) ေလ။ ၂၀ ဆို ေတာ့ အစိတ္ေပါ့ (၂၅ႏွစ္)။

က်ေနာ္ အဲဒီမွာ ၉၃ ကေနစၿပီး အႏွစ္ အစိတ္နဲ့ ၉၈ မတ္လ ေလာက္မွာ ေလွ်ာ့ရက္ေတြ ျဖတ္ေတာက္ခံရတယ္။ ေလွ်ာ့ရက္ မရေတာ့ဘူး။ အခု က်ေနာ္ ေနထားရက္က ၂၁ ႏွစ္နဲ့ ၂ ရက္ေပါ့ေလ။ လံုးဝေလွ်ာ့ရက္မပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ အပိုင္းက နိုင္ငံေတာ္ လာသြားတဲ့ တႏွစ္ ေပးတာလည္း မပါဘူးဗ်။”

လိြဳင္ေကာ္မွာလား ျပစ္ဒဏ္ခ်တာက။

“လိြဳင္ေကာ္၊ က်ေနာ့္ကို စစ္ခံုရံုး။ စခရ- (၃) ။ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ် ခံုရံုးဥကၠ႒ေတြ။ တာဝန္အဆင့္ေတြက ဗိုလ္မႉးႏွစ္ေယာက္ ပါတယ္ဗ်။ မဝတ (ၿမို့နယ္အဆင့္) ဥကၠ႒ တေယာက္ပါတယ္။ ဒါပဲဗ် က်ေနာ္လည္း က်န္တာေတာ့ မမွတ္မိဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းကလည္း ၾကာၿပီဗ်။”

အဲဒါမတိုင္မီမွာ စစ္ေၾကာေရးေတြဘာေတြ လုပ္ေသးလား။ ဘယ္လိုလုပ္လည္းဗ်။

“ဟာ လုပ္တယ္ တလ၊ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီကာလကလည္း ေထာက္လွမ္းေရးက အင္အား ေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့။ ေသလုေမ်ာပါးေပါ့။ ျပန္ေျပာရင္လည္း ေျပာလို့ ယံုနိုင္မွာ မဟုတ္တဲ့ ဟာေတြပဲေလ။ ကိုယ္ကိုယ္
တိုင္ ခံစားခဲ့ရေတာ့ဗ်ာ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ဒါေတြကေတာ့။”

စစ္ေၾကာေရး တလက လြိဳင္ေကာ္မွာပဲေပါ့ေနာ္။

“ဟုတ္တယ္။ လိြဳင္ေကာ္မွာပဲ။”

အင္းစိန္ေထာင္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္မွာထားလဲ။ တျခားသူေတြနဲ့ ေနရလား။ ဘယ္လိုေနရလဲ။

“ႀကိုးတိုက္ထဲမွာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ ၂ တိုက္က ႀကိုးတိုက္ပဲဟာ။ အဲဒီႀကိုးတိုက္မွာပဲ က်ေနာ္
ေနရတာပဲ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ တေယာက္တည္းေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ပိုင္း လူမ်ားလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္၊ သံုဳးေယာက္ေနရတာေပါ့။ အေရးအခင္း ေခါင္းျဖတ္နဲ့ က်တဲ့ဟာေတြ ရွိတယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ ခိုးဆိုးလုယက္ၿပီးေသဒဏ္က်လာတဲ့ လူေတြလည္းရွိတယ္။ ေနာက္ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြလည္း ရွိတယ္ေလ။

ကိုေအာင္ေဇယ်တို့၊ ဦးေသာ္က၊ ဦးကိုယုတို့၊ ေဒါက္တာတင္မ်ုိးဝင္းတို့၊ သူတို့ေတြနဲ့ တတိုက္တည္းပဲ။”

သူတို့နဲ့ စကားေျပာတာေတြ ဘာေတြ လုပ္လို့ရလား။

“ရတယ္။ က်ေနာ္နဲ့ ကိုေအာင္ေဇယ်နဲ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကိုး။”

ေထာက္လွမ္းေရးကို သတ္တဲ့ အျဖစ္ပ်က္ေလး ေျပာျပေပးလို့ရလား။

“အဲဒီကိစၥက က်ေနာ္နဲ့ တိုက္ရိုက္မပတ္သက္ဘူးဗ်။ တကယ္တမ္း တာဝန္ေပးခံရတာ က်ေနာ္ မဟုတ္ဘူး။ ကရင္နီက ေထာက္လွမ္းေရး တေယာက္က တာဝန္ေပးခံရတာ။ က်ေနာ္က ဝင္ကူညီရင္းနဲ့ ျဖစ္သြားတာပါ။ လိြဳင္ေကာ္ၿမို့ေပၚမွာျဖစ္တာပါ။”

အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ေနရထိုင္ရ၊ စားရေသာက္ရ၊ က်န္းမာေရးေတြ ဘာေတြေရာ။

“အရင္တုန္းကေတာ့ ဆိုးတာေပါ့ဗ်ာ။ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ မဆိုးပါဘူး။ အသင့္အတင့္ေလးေတာ့ ေျပာင္းလဲမႈ ရွိပါတယ္။ စားေရးေသာက္ေရးကေတာ့။ ေဆးကုသမႈအပိုင္းမွာေတာ့ သာမန္ အက်ဥ္းသားေတြနဲ့ က်ေနာ္တို့နဲ့ေတာ့ မတူဘူးေလ။ သာမန္အက်ဥ္းသားေတြက်ေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္းေပါ့။ က်ေနာ္တုိ့က်ေတာ့ နည္းနည္း လိုက္ေလ်ာမႈေလးေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့။ အဲဒီလို ခြဲျခားဆက္ဆံတာေတာ့ ရွိတယ္ေလ။”

အလုပ္ေတြဘာေတြ ခိုင္းတာေရာ ရွိေသးလား။

“အဲဒါေတာ့ မရွိဘူးဗ်။”

၂၁ ႏွစ္လံုးလံုး အဲဒီ ၂ တိုက္မွာပဲလား။

“မဟုတ္ဘူးဗ်။ က်ေနာ္ တိုက္ေပါင္းစံုတယ္ဗ်။ ေထာင္ထဲမွာရွိတဲ့ တိုက္ေျခာက္တိုက္၊ ေနာက္ (၅) ေဆာင္တိုက္ ၄၊ ၅၊ ေတာ္ေတာ္စံုတယ္။ ေနလိုက္ရတာ။”

“အဲဒီ ၈၈ ကာလက ျဖစ္ပ်က္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ တို့က ႏွလံုးရည္နဲ့ တိုက္လို့မရလို့ လက္ရံုးရည္နဲ့ တိုက္ခဲ့တဲ့ လူေတြေလ။ ဒါ သူတို့ကၾကည့္ရင္ေတာ့ လက္ဖမိုးေပါ့၊ ကိုယ့္ဘက္ကၾကည့္ရင္ ေတာ့ လက္ဝါးေပါ့ ဗ်ာ”

ICRC (နိုဳင္ငံတကာ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ့) လာတာ ေတြ႕ခြင့္ ရေသးလား။

“ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္သိရသေလာက္ စလာတဲ့ ခုႏွစ္က ၉၉ ဗ်ာ။ ၉၈ လား ၉၉ လား ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိ ေတာ့ဘူး။ ေတြ႕တာေတာ့ လာတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ေတြ႕ရပါတယ္။”

ဘာေတြ ေမးျမန္းသြားလဲ။

“စားဝတ္ေနေရး ဒီေလာက္ပါပဲ။ က်န္တဲ့ဟာေတြေတာ့ သူတို့ ဘယ္ေလာက္မွ အကူအညီ မေပးနိုင္ပါဘူး။ သူတို့ေၾကာင့္လည္း တခ်ုိ့ ေတာ္တန္ရံုေျပာင္းလဲတာေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ။”

လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရာ ေတြ႕ခြင့္ရလား။

“လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ခြင့္ရပါတယ္။ သတ္သတ္ပါ။ ဥပမာ က်ေနာ္တို့ အမႈေတြခ်ည္းပဲ သီးသန့္ေပါ့။”

အခု လက္နက္မႈပါတာေပါ့ေနာ္ ကိုေအာင္ေက်ာ္စိုးတို့လိုဟာမ်ုိးကို နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားထဲ မထည့္ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ အစိုးရကေျပာေနတာ ရွိတယ္ေလ။ တည္ဆဲ ဥပေဒ ခ်ုိးေဖာက္တယ္ေပါ့။ အဲဒီလိုမ်ုိး လက္နက္မႈနဲ့ နိုင္ငံေရးအမႈ ဘာကြာတယ္လို့ ထင္လဲဗ်။

“တန္ရာတန္ရာ ေျပာမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို့ကလည္း ႏွလံုးရည္သမား မဟုတ္ဘူးဗ်။ အဲဒီ ၈၈ ကာလက ျဖစ္ပ်က္ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို့က ႏွလံုးရည္နဲ့ တိုက္လို့မရလို့ လက္ရံုးရည္နဲ့ တိုက္ခဲ့တဲ့ လူေတြေလ။ ဒါ သူတို့က ၾကည့္ရင္ေတာ့ လက္ဖမိုးေပါ့၊ ကိုယ့္ဘက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ လက္ဝါးေပါ့ဗ်ာ။”

ဒါဆိုရင္ ကိုေအာင္ေက်ာ္စိုးက အဲဒါကို နိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းတခု လုပ္ေနတယ္လို့ ယူဆတာလား။

“ဒါကို က်ေနာ့္အေနနဲ့ နိုင္ငံေရးနဲ့ တိုက္ရိုက္ႀကီးေတာ့ ပတ္သက္ေတာ့ ပတ္သက္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ႏွလံုးရည္နဲ့ စာရင္ေတာ့ လက္ရံုးရည္နဲ့ ပိုသက္ဆိုင္တာေပါ့။ ဘာျဖစ္လို့လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို့က ေတာ္လွန္ေရး ေလာက
သား တေယာက္ ျဖစ္သြားတာကိုး။ နိုင္ငံေရးထဲမွာမွ မရွိမျဖစ္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ကာလတခုထဲ ေရာက္သြားတာကိုး က်ေနာ္က။”

တခုျပန္ေကာက္ခ်င္လို့ပါ။ လြိဳင္ေကာ္ကို သြားတယ္ဆိုတာက လြိဳင္ေကာ္က ၿမို့ခံေတြကို စည္းရံုးေရး ဆင္းတာလား။ ဘယ္လိုပံုစံမ်ုိးလဲ။

“ဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္က အရင္တုန္းက လြိဳင္ေကာ္မွာ ရွိခဲ့တဲ့ လူေဟာင္းေတြနဲ့ အတြင္းအျပင္ ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က ျပတ္ေနတယ္ဗ်။ ျပတ္ေနေတာ့ က်ေနာ္တို့ အဖြဲ့အစည္းအေနနဲ့ စစ္ေရး သတင္းေရာ၊ နိုင္ငံေရးသတင္းတို့၊ ဘာတို့ ဟာကို ျပန္ရေအာင္ ယူတဲ့အခါၾကေတာ့ ဆက္သြယ္ရတယ္ေလ။ အတြင္းအျပင္ ျပန္ခ်ိတ္ဆက္ လုပ္ရင္းနဲ့ က်ေနာ္ အဖမ္းခံရတာ။”

အဖမ္းခံရတဲ့ ပံုစံေလး နည္းနည္း ေျပာျပေပးလို့ရမလား ခင္ဗ်ာ။

“အဖမ္းခံရတဲ့ပံုစံကေတာ့ဗ်ာ၊ ဒီေမာဆိုၿမို့ အဝင္မွာဗ်။ က်ေနာ္က က်ေနာ့္ကိစၥနဲ့ ဒီေမာဆိုအသြား၊ တပ္စုတစုနဲ့ေတြ႕ၿပီး အဖမ္းခံရတာပဲ။ က်ေနာ့္မွာ ပစၥည္းတခ်ုိ့ေတာ့ ပါတယ္ေလ။ အဲဒါက သိမ္းထားလို့ မရတဲ့ဟာ၊ တျခားလူ လက္ထဲေရာက္သြားရင္ အလြဲသံုးစားလုပ္နိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြပါလို့။ က်ေနာ္ကလည္း မထားခဲ့ဘဲနဲ့ ယူသြားတဲ့အခါ အဲဒါေတြ အဓိကလိုျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။”

လူကေရာ နည္းနည္းေလးလား ကိုေအာင္ေက်ာ္စိုးတို့ သြားတုန္းက။

“က်ေနာ့ေဘာ္ဒါ တေယာက္ေတာ့ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္လည္း ရွင္းရွင္းေျပာမယ္၊ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ မ်ားသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ရန္သူ့ကို အထင္သြားေသးလိုက္လို့ က်ေနာ္မွားသြားတာေပါ့။”

ေထာင္ဝင္စာ ပံုမွန္ေတြ႕ခြင့္ရလား။

“ေထာင္ဝင္စာ ပံုမွန္ေတြ႕ခြင့္ရတယ္ဆိုတာ က်ေနာ့္အိမ္ကလည္း အဆင္ေျပတာမဟုတ္ဘူးေလ။ သူတို့ ေတြ႕ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိတဲ့အခ်ိန္ေလး ၄-၅ ႏွစ္ေလာက္ တခါလာ၊ ႏွစ္ႏွစ္တခါလာလိုက္ အဲဒီလို ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမွာရွိတဲ့ က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါ အေပါင္းအသင္းေတြကပဲ က်ေနာ့္ကို ေက်ြးထားတာကိုး။”

ဒီမွာရွိတဲ့ ေဘာ္ဒါအေပါင္းအသင္းဆိုတာ ဘယ္မွာေျပာတာလဲ။

“ေအာ္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာရွိတဲ့ ေဘာ္ဒါအေပါင္းအသင္းေတြေလ။ သူတို့ေတြပဲ က်ေနာ့္ကို ၾကည့္ရႈ့ေစာင့္ေရွာက္ထားတာေပါ့ဗ်ာ။”

ကိုေအာင္ေက်ာ္စိုးက အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ ခင္ဗ်။

“က်ေနာ္ ၄၄ ႏွစ္ရွိၿပီ။ က်ေနာ္ ေထာင္က်တုန္းက ၂၂ ႏွစ္။”

ဆိုေတာ့ ၈၈ မွာ ဘယ္ေနရာမွာ ပါတာလဲ။

“က်ေနာ္ လိြဳင္ေကာ္ၿမို့နယ္မွာ ပါတာ။ လြိဳင္ေကာ္ အေထြေထြသပိတ္ေကာ္မတီမွာပါတာ။ အဲဒီတုန္းက လံုျခံုေရးနဲ့ ျပန္ၾကားေရးဌာနဘက္မွာ ပါပါတယ္။”

ဇာတိကေရာ။ မိဘေတြနဲ့ အဆက္အသြယ္ရၿပီလား။

“လိြဳင္ေကာ္၊ လြိဳင္ေကာ္ၿမို့မွာပဲ။ က်ေနာ့္အေမကေတာ့ ၈၅ (ခဳုႏွစ္) ကတည္းက ေတာင္ဥကၠလာမွာ ဆံုးတယ္ဗ်။ အေဖကေတာ့ က်ေနာ့္ကိစၥနဲ့ အလုပ္ျပုတ္တယ္ ၾကားၿပီးမွ က်ေနာ္အဆက္အသြယ္ လံုးဝမရွိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္မိသားစု က်န္ခဲ့တဲ့ အမေတြ ညီမေတြနဲ့လည္း အဆက္သြယ္မရွိေတာ့ဘူး ေပ်ာက္သြားၿပီဗ်။ ေသတယ္ ရွင္တယ္ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ အိမ္ကလည္း ေနာက္ပိုင္း ကလည္း ဘယ္သူ့မွ မသိဘူး။ အခု က်ေနာ္ထြက္မွ ျပန္စံုစမ္း ရမွာပါ။”

၈၈ မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတာလား။

“က်ေနာ္က ၁၀ တန္းေက်ာင္းသားပဲရွိေသးတယ္။ အျပင္ေျဖေနတာ က်ေနာ္က။”

ေထာင္ကထြက္ေတာ့ ေထာင္က အိမ္ျပန္ဖို့ ပိုက္ဆံေတြဘာေတြ ေပးလား။

“၁,၀၀၀ (က်ပ္) ပဲေပးတယ္ေလ။”

ေထာင္ထဲမွာေနေတာ့ မိတ္ေဆြေတြဆီက အေထာက္အကူ အေထာက္အပံ့ရလား။

“က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း ဆန္နီပို့လို့ တဆင့္ေတာ့ ရဖူးတာရွိတယ္ဗ်။”

ဆန္နီ ဆိုတာ ဘယ္က ဆန္နီ ကို ေျပာတာလဲ။

“က်ေနာ္တို့ ေအဘီကေလ။ သူ က်ေနာ့္ကို ပို့ေပးလို့ ႏွစ္ခါလား၊ က်ေနာ့ဆီေရာက္လာဖူးတယ္။ က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါကေန တဆင့္ပို့ေပးတာ။”

အခုက အၾကမ္းမဖက္ လႈပ္ရွားမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ကိစၥေတြလည္း ရွိတာေပါ့ေနာ္။ နိုင္ငံေရးမွာေလ။ ကိုေအာင္ေက်ာ္စိုးအေနနဲ့ အဲဒီအေပၚမွာ ဘယ္လိုျမင္လည္းဗ်။

“အခုလက္ရွိေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေလ့လာေနေသးတယ္ဗ်။ ဒီအျပင္မွာရွိေနတဲ့ အျပင္ေလာကသား အေျခအေန
ေတြေလ။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်ေနာ့္အေနနဲ့ ေျပာလို့မရေသးဘူးခင္ဗ်။”

၈၈ မွာလည္း ပါခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ ျမန္မာနိုင္ငံအေျပာင္းအလဲမွာ လက္နက္ကိုင္ လႈပ္ရွားေနတဲ့ အခန္း က႑ေတြကေရာ ဘယ္လိုလဲ။

“အဲဒီ လက္နက္ကိုင္ အခန္းက႑ကေတာ့ စြန့္ပစ္လို့မရတဲ့ အခန္းက႑တခုပါပဲ။ ဒါကိုလည္း ဒီလက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ႀကီး တခုလံုးနဲ့တင္လည္း ျပုျပင္ေျပာင္းလဲရမယ္လို့ေတာ့ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ္ ထင္ခဲ့တာေပါ့ေလ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ က်ေနာ့္အေတြ႕အၾကံုအရ သိလာရတာကေတာ့ လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္တခုထဲနဲ့က်ေတာ့လည္း အဆင္မေျပေလာက္ဘူးလို့ က်ေနာ္ထင္တယ္ဗ်။ လက္ရံုးရည္၊ ႏွလံုးရည္ ပူးတြဲၿပီး လုပ္မွပဲ အဆင္ေျပ မယ္လို့ထင္တယ္။”

အဲဒါက ဘယ္တုန္းကစၿပီး ေျပာင္းလဲသြားတာလဲ။

“အသက္လည္းနည္းနည္းႀကီးလာ။ ဒီဘက္မွာရွိတဲ့ ေထာင္ထဲမွာေနခဲ့တဲ့ အေတြ႕အၾကံုေလးေတြေပါ့။ အျပင္က ၾကားတဲ့ဟာေလးေတြနဲ့ ေနာက္ၿပီးမွ လက္ရွိ ကမ႓ာမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေန ေတြေပါ့ေလ။ က်ေနာ္တို့ ဒီလက္နက္ကိုင္အဖြဲ့အစည္းဘက္မွာလည္း စည္းလံုးညီၫြတ္မႈ မရွိၾကတဲ့ဟာေတြကို က်ေနာ္ အဓိကေျပာခ်င္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို့ ဒီေထာင္ထဲမွာရွိတဲ့လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရင္ထဲမွာ ခံစားရတာက၊ အဲဒါ ေတာ္ေတာ္ ခံစားရတယ္ဗ်။ အဖြဲ့အစည္းေတြ အရမ္းမ်ားျပားၿပီးမွ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ မရွိတဲ့ဟာေလးေတြေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါေလးေတြကေန အေျခခံတာပါပဲ။”

ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္ ABSDF အဖြဲ့ဝင္အေနနဲ့ အဖမ္းခံရတာဆိုေတာ့ အခုေရာ ကိုယ့္ကိုယ္ ဘယ္လို ထင္လဲ။

“အခုအခ်ိန္ထိလည္း က်ေနာ္ ေအဘီရဲေဘာ္ေဟာင္း တေယာက္ အေနနဲ့ပဲ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ ယံုၾကည္ထားတယ္။ လက္ခံထားတယ္ဗ်ာ။”

ဆိုေတာ့ ABSDF အေပၚေရာ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ။

“လက္ရွိ ေအဘီမွာ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ မသိရေသးဘူးဗ်။ ေျပာလို့ရရင္ ေျပာျပေပးပါ။”

ကိုသံခဲက ဥကၠ႒၊ အတြင္းေရးမႉး ကိုဆန္နီ၊ ကိုမ်ုိးဝင္းက ဒုဥကၠ႒။ ဆိုေတာ့ မ်က္စိထဲျမင္လို့ရလား။ အဲဒါ ဘယ္လိုေျပာခ်င္လဲ။

“ျမင္လို့ရပါတယ္။ လက္ရွိ ABSDF ရဲ့ အေျခအေနကေတာ့ က်ေနာ္ ၾကားရသေလာက္ကေတာ့ဗ်ာ ဒီထဲမွာေပါ့ေလ။ လုပ္ေနတာကိုင္ေနတာေလးေတြ မဆိုးပါဘူး။ က်ေနာ္ ေအဘီအေပၚမွာ လက္ရွိလည္း ေအဘီ ရဲေဘာ္ေဟာင္း တေယာက္အေနနဲ့ လက္ခံထားတယ္ေပါ့ေလ။ က်ေနာ္ၾကားေနရတာ ဒီေအဘီဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီး မေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားတာ သူတို့ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ် သိလား။ ဆက္လက္ၿပီးမွလည္း ေအဘီကို ရွင္သန္ ေပါက္ဖြားေနေအာင္လို့ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားနိုင္တာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”

“အေဖကေတာ့ က်ေနာ့္ကိစၥနဲ့ အလုပ္ျပုတ္ တယ္ ၾကားၿပီးမွ က်ေနာ္ အဆက္အသြယ္ လံုးဝ မရွိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ့္ မိသားစု က်န္ခဲ့တဲ့ အမေတြ ညီမေတြနဲ့လည္း အဆက္သြယ္ မရွိေတာ့ဘူး ေပ်ာက္ သြားၿပီဗ်။ ေသတယ္ ရွင္တယ္ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ အိမ္ကလည္း ေနာက္ ပိုင္း ကလည္း ဘယ္သူ့မွ မသိဘူး။ အခု က်ေနာ္ ထြက္မွ ျပန္စံုစမ္းရမွာပါ”

ABSDF ကို အစိုးရကေတာ့ မတရားအသင္းလို့ ေျပာထားတယ္။ အခု ကိုဖိုးခြား အဲဒီလိုမ်ုိးေတြ ေျပာတဲ့ အခါက်ေတာ့ အစိုးရက တခုခု လုပ္မွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား။

“ဒါလည္း က်ေနာ္ အရင္ကတည္းကလည္း ေျပာခဲ့တယ္ေလ။ ဘာလို့လည္းဆိုေတာ့ အဲဒီကိစၥနဲ့ လည္း က်ေနာ္က ၁၇ (၂)ဆိုတဲ့ဟာနဲ့ ေထာင္က်တာကိုး။ မစိုးရိမ္ပါဘူး။ အခုလက္ရွိပဲ သူတို့ေပးတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ က်ေနာ္က်ခံၿပီး ျပန္ထြက္လာၿပီေလဗ်ာ။”

ျပစ္ဒဏ္ ေလွ်ာ့ေပးလိုက္တဲ့ အေပၚမွာေရာ ဘယ္လိုခံစားရလည္း။ ဘယ္လိုျမင္လဲ။

“သူတို့ ေလွ်ာ့မေပးလည္း က်ေနာ္ လြတ္ခါနီးၿပီဗ်ာ။ ဘာလို့လည္းဆိုေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ သူတို့ နိုင္ငံေတာ္ တႏွစ္ေပးတာရယ္၊ ဟိုး နဂိုကရထားတဲ့ ေလွ်ာ့ရက္ေတြနဲ့ အားလံုးေပါင္းလိုက္လို့ ရွိရင္ က်ေနာ္ ေရွ့ႏွစ္ထဲမွာ လြတ္မယ္ဗ်။

၁၀ ရက္၊ ဒီဇင္ဘာမွာ က်ေနာ္လြတ္မွာ။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၁၀ ဒီဇင္ဘာ။ က်ေနာ္လြတ္မယ့္ရက္။ အဲဒါ က်ေနာ့္ရက္ပဲ။
၉၃ ကေန ၉၈ မတ္လအထိ ရထားတဲ့ ေလွ်ာ့ရက္ေတြ ေပါ့ေလ။”

အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ နီးနီးကပ္ကပ္ သိတဲ့လူေတြ ဘယ္သူေတြ က်န္ခဲ့ေသးလည္းဗ်။

“ဥာဏ္ထြန္းလင္းလို့လည္း ေခၚတယ္ ဥာဏ္ႀကီး- ရန္နိုင္ ဗကသ နိုင္ငံျခားေရး ေကာ္မတီကေလ က်န္တယ္၊ ညီညီထြန္း ကနၲရဝတီ ဂ်ာနယ္က အယ္ဒီတာ။ ေသာ္ဇင္ထြန္း၊ ေကာင္းျမတ္လိႈင္၊ ေစာနိုဘယ္ တို့က ပိုက္ဆံမွာ ဆင္တံဆိပ္ေနရာမွာ အန္တီစုပံုကိုထည့္ၿပီးမွ ျဖန့္တယ္ဆိုၿပီးမွ ေထာင္က်လာတဲ့ အမႈတြဲ ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္၊ သက္နိုင္ဦးနဲ့။ ေနာက္ သန္းနိုင္ဦးဆိုတာ မနၲေလး အန္အယ္ဒီက။ ေနာက္ ရခိုင္အုပ္စုေတြ က်န္ေသးတယ္၊ ေအာင္နိုင္တို့၊ ေဇာ္ထြန္းနိုင္တို့။ ေနာက္ စက္တင္ဘာ ကိစၥတုန္းက က်ခဲ့တဲ့ ဘုန္းႀကီး ဦးဝါယမတို့၊ ဝိသုတၴိ၊ က်န္ေသးတယ္။ တိုက္ထဲမွာဆိုရင္ လည္း သက္လိႈင္၊ ေမာင္ေမာင္ျမင့္တို့ အမ်ားႀကီးက်န္ပါတယ္။ သူတို့ေတြ က ႏွစ္ႀကီးေတြဗ်။ ေနထားတဲ့ ေနထားေတြက တေယာက္ကို ၄-၅ ႏွစ္ေတာ့ ရွိၾကၿပီေပါ။့”

လက္ရွိက်န္းမာေရး အေျခအေန ေျပာျပေပးပါလား။

“လိပ္ေခါင္း ခြဲရဦးမယ္ဗ်။ က်ေနာ္ေထာင္ထဲမွာကတည္းက ခြဲစိတ္တင္ထားတာ ခြင့္ျပုခ်က္ကေတာ့ က်ၿပီးၿပီ။ ထုတ္ဖို့ မေန့က ထုတ္မလား၊ ဒီေန့ထုတ္မလားဆိုတာ၊ ဒီေန့ထုတ္လာလို့။ မေန့က လြတ္လာလို့။ ၁၄-၁၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္ေနတာ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာ့ ထိန္းတာေပါ့ဗ်ာ။ ခြဲစိတ္ဖို့ က ပထမ မခြဲစိတ္ခ်င္ဘူးေပါ့။ တေျဖးေျဖးနဲ့ ဆိုးဆိုးလာေတာ့ ခြဲစိတ္ဖို့တင္လိုက္တာ။ ေဆးေတြ ဘာေတြေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေလးေပး ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ။”

“က်ေနာ္တို့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေမ ၂၂ ရက္ေန့က ကိစၥကို သိေသးလား မသိဘူး။ က်ေနာ္တို့ Hunger strike (အစာငတ္ခံဆႏၵျပ) ဝင္တဲ့ကိစၥေလ”

အဲဒါေလး ေျပာျပပါဦး ခင္ဗ်ာ။

“က်ေနာ္တို့ ၁၇ ေယာက္ေလ။ ဥာဏ္ႀကီးရယ္၊ ေကာင္းျမတ္လိႈင္၊ ေသာ္ဇင္ထြန္း၊ ဇင္လင္းရွိန္၊ နိုင္ဝင္း၊ ေဇာ္လတ္၊ ေအာင္နိုင္၊ ေဇာ္ထြန္းနိုင္၊ ဝဏၰေဌး ( ေခၚ ) ဝိသုတၴိ၊ ေစာနိုဘယ္၊ သက္နိုင္ဦး၊ သန္းနိုင္ဦး၊ ညီညီထြန္း၊ ဦးတိေလာက၊ အားလံုးေပါင္း သံဃာ သံုးပါးပါတယ္။ ေမ ၂၂ ရက္ေန့က ဒီအင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပတယ္ေလ။ ဒီႏွစ္မွာ”

“က်ေနာ္တို့ demand (ေတာင္းဆိုခ်က္) က ေျခာက္ခ်က္ တင္တယ္။ စားေရးေပါ့ေလ သူတို့ ေက်ြးေနတာထက္ ပိုၿပီးမွ နည္းနည္း ေခတ္မွီမွီေလး ေက်ြးေပးဖို့ရယ္၊ အဝတ္အစားကိစၥ အဝတ္ကို ပံုစံေပးတဲ့ အဝတ္အစားက အရွက္လံုေအာင္ ေပးထားတာေလးေလ။ အရမ္းလည္းပါးတယ္။ အဲဒါေလးကို လူ့ဂုဏ္သိကၡာနဲ့ညီတဲ့ အဝတ္အစားေတြေပးဖို့၊ ေနာက္ ေနေရးကိစၥမွာ က်ေနာ္တို့ေနတဲ့ အခန္းေတြမွာ ဂ်ပိုးေတြ၊ ျခင္ေတြ၊ အရမ္းမ်ားတာေကာဗ်။

ေနာက္ က်ေနာ္တို့ သာမန္-သီးသန့္ အက်ဥ္းသား ေတြကို ေထာင္ဝင္စာ ေတြ႕တဲ့အခါမွာ နိုင္ငံျခားသား ေတြ႕သလိုမ်ုိး လြတ္လပ္စြာ ေတြ႕ခြင့္ ေပးဖို့။ ေနာက္ စာေရးခြင့္ ေတာင္း တယ္ဗ်။”

စာေရးခြင့္ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလည္း။ အျပင္ကိုဆက္သြယ္ခြင့္လား။

“ေထာင္ထဲမွာေနၿပီးမွ စာေရးခြင့္ေပါ့ဗ်ာ၊ ႀကိုက္တဲ့စာေရးခြင့္ေပါ့ဗ်ာ။ (အျပင္ကို ဆက္သြယ္ဖို့ မဟုတ္ဘူး) ကိုယ့္ဟာ ကိုေရးဖို့၊ ဝတၴုပဲ ေရးေရး ေဆာင္းပါးပဲေရးေရးေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ က်ေနာ္တို့ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို သီးသန့္ ထားေပးဖို့၊ အဲဒီ အခ်က္ ေျခာက္ခ်က္ေတာင္းတာ။”

“ေတာင္းေတာ့ က်ေနာ္တို့ကို ၁၇ ေယာက္လံုးကို ၅ ေဆာင္တိုက္ထဲမွာ ထည့္ထားလိုက္တယ္။ ျပင္ပနဲ့ အဆက္ အသြယ္ျဖတ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ၂၂ ရက္ေန့စတယ္ ၂၃၊ ၂၄၊ ၂၅ ရက္ေန့က်ေတာ့ က်ေနာ္တို့ကို လာၿပီးမွ ညႇိနိႈင္းတဲ့ အဖြဲ့ရွိတယ္ဗ်။ အဖြဲပေခါင္းေဆာင္ ေထြအုပ္ဦးစီးဌာနၫႊန္မႉး ဦးတင္သိန္း ဆိုတာ၊ ေနာက္ အက်ဥ္းဦးစီးဘက္က ဗိုလ္မႉးထြန္းစိုး၊ ခရိုင္ရဲမႉးရယ္၊ စသံုးလံုး ရယ္၊ က်ေနာ္တို့ကိစၥေတြ သူတို့ အဆင္ေျပေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္၊ ဘာညာဆိုေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္တို့ က သပိတ္လွန္ေပးလိုက္တာေပါ့။ သပိတ္လွန္ေပးၿပီးမွ က်ေနာ္တို့ အားလံုး ၁၇ ေယာက္ကို အဲဒီ (၅) ေဆာင္တိုက္ထဲ ထည့္ထားလိုက္တယ္။”

“က်ေနာ္တို့ေတာင္းတဲ့အခ်က္ေတြက အထက္အစိုးရပိုင္းကလည္း သိသြားတာကိုး။ သူတို့ရဲ့ ေျပာၾကားခ်က္အရ
ေတာ့ ဒုသမၼတဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးအထိ ေရာက္သြားတယ္လို့ ေျပာတာပဲ။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္တို့ မသိဘူးေနာ္။ က်ေနာ္တို့လည္း လူႀကီးသိၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို့ လိုခ်င္တဲ့ အခ်က္ရသြားၿပီေလ။ သပိတ္လွန္ေပးလိုက္တာ။ လူႀကီးပိုင္းေတြက ကတိေပးတာကိုး။”

“၅ ေဆာင္တိုက္ထဲ ထည့္ထားၿပီးမွ က်ေနာ္တို့ရဲ့ လိုအပ္တဲ့ဟာေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပါ့ေလ သူတို့ လုပ္ေပးပါတယ္။ (၅) ေဆာင္တိုက္ကို သူတို့ေသခ်ာ ျပန္ျပင္ေပးတယ္ေလ။ ေရေလာင္းအိမ္သာတို့ ဘာတို့၊ေအာက္က ေၾကြျပားခင္းတာဘာညာ လုပ္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္တို့ ေရာက္ၿပီးကာမွ လုပ္ေပးတာ။ ေဆးဝါး ကုသတဲ့ အခါမွာလည္း အရင္နဲ့ မတူေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို့အတြက္ သီးသန့္ပံုစံမ်ုိးလိုျဖစ္သြားတာေပါ့။ က်န္တဲ့ တျခားဟာေတြကေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္းေပါ့။”

"အျပင္ကၾကားတဲ့ဟာေလးေတြနဲ့ ေနာက္ၿပီးမွ လက္ရွိ ကမ႓ာမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြေပါ့ေလ။ က်ေနာ္တို့ ဒီလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ့အစည္းဘက္မွာလည္း စည္းလံုးညီၫြတ္မႈ မရွိၾကတဲ့ဟာေတြကို က်ေနာ္ အဓိက ေျပာခ်င္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို့ ဒီေထာင္ထဲမွာ ရွိတဲ့လူ ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရင္ထဲမွာ ခံစား ရတာက၊ အဲဒါ ေတာ္ေတာ္ ခံစားရတယ္ဗ်။”

ဒါဆို ကိုေအာင္ေက်ာ္စိုးတို့ ၁၇ ေယာက္ အတြက္ပဲ လုပ္ေပးတဲ့သေဘာေပါ့။

“အဲဒီသေဘာမ်ုိးျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်မွ သိတာပါ။ အစကေတာ့ အားလံုးအတြက္ပဲ ျဖစ္တယ္လို့ ထင္တာ။

ေနာက္ပိုင္း ဒီကိစၥကို က်ေနာ္တို့ ေစာဒကတက္ တယ္ေလ။ သူတို့အေနနဲ့လည္း တေျဖးေျဖးနဲ ့ ျပုျပင္ေျပာင္းလဲ ေနပါတယ္ဆိုတာကို သူတို့ကိုယ္တိုင္လည္း ဝန္ခံပါတယ္။”

ေထာင္ဝင္စာေတြ႕တာ မလြတ္လပ္ဘူးဆိုေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္လို့လဲ။

“က်ေနာ္တို့က မွန္ခန္းနဲ့ ေတြ႕ရတယ္ဗ်။ တယ္လီဖံုးနဲ့ ေျပာရတယ္။ နိုင္ငံျခားသားေတြက်ေတာ့ သီးသန့္ ဧည့္ခန္း ထဲမွာေတြ႕ရတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို့က်ေတာ့ လံုျခံုေရးက စာနဲ့လည္းလိုက္မွတ္တယ္ ႏွစ္ေယာက္ (မွတ္တယ္)။

ဟိုဘက္၊ ဒီဘက္ေပါ့ေလ။ ၿပီးေတာ့ ဖံုးနဲ့လည္း ေျပာရတယ္။ မလြတ္လပ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ နိုင္ငံျခားသားေတြက်ေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာေနၾကတာကိုး။ စင္ကာပူတို့၊ အေမရိကန္၊ တရုတ္၊ ထိုင္းတို့ အဲဒါေတြေပါ။့”

အဝတ္အစားက တစံုပဲေပးတာလား။

“အဝတ္အစားက စက်ျခင္းေတာ့ ႏွစ္ စံုဗ်။ ေနာက္ပိုင္းက်မွ ေျခာက္လကိုဳ တစံုတစံုလဲေပးတယ္။ ေျခာက္လ တစံုတစံု လဲေပးတယ္ဆိုတာလည္း က်ေနာ္တို့က်မွ လဲေပးတာပါ။ တျခားသူေတြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ မရဘူးေပါ့။”

ေထာင္ထဲမွာ စာဖတ္ခြင့္ရလား။ ဘယ္လိုစာမ်ုိးဖတ္ရလည္း။

“ဖတ္ခြင့္ရတယ္ေလ။ သူတို့ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအရ စိစစ္တာဘာညာလုပ္ေနတာနဲ့ သံုဳးရက္ေတာ့ ၾကာတာေပါ့။ သူတို့ ေထာင္ဝင္စာလာလို့ အိမ္ကသြင္းေပးတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြေပါ့။ အမ်ားအားျဖင့္ ေတာ့ The Voice တို့၊ ျပည္သူ့ေခတ္တို့၊ Weekly Eleven တို့။ အစိုးရထုတ္တဲ့သတင္းစာက်ေတာ့ အက်ဥ္းဦးစီးက ေပးတယ္ေလ။ က်ေနာ္တို့ ဆို ေန့ခင္း ၁၂ နာရီေလာက္ဆို စဖတ္ရၿပီ။ က်ေနာ္တို့တိုက္ကို တေစာင္ေပးထားတယ္။”

တိုက္မွာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ။

“က်ေနာ္တို့ (၅) ေဆာင္တိုက္မွာ အားလံုးေပါင္း လြတ္သြားတာနဲ့ ဘာနဲ့ဆိုေတာ့ လက္ရွိ ကိုဳးေယာက္ပဲ က်န္တယ္။ အရင္တုန္းက က်ေနာ္တို့ ၁၇ ေယာက္မွာ ပထမ တေယာက္လြတ္သြားတယ္။ က်ေနာ္ တို့ လြတ္တဲ့လူဆိုေလးေယာက္ ရွိသြားၿပီေပါ့။ က်န္တဲ့ ၁၃ ေယာက္မွာ သံုဳးေယာက္က ေထာင္ေဆးရံု မွာ ႏွစ္ေယာက္၊ အျပင္ေဆးရံုမွာ တေယာက္။ အျပင္ေဆးရံုမွာတက္ေနတဲ့ ေဇာ္ထြန္းနိုင္ဆိုတဲ့ ရခိုင္ကဂရင္ဂ်ီနာခြဲတာဗ်။ က်န္တဲ့ တိေလာကဆိုတဲ့ ဘုန္းႀကီး ... ဆီးေရာဂါ။ မ်ုိးႀကီးဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးက်ေတာ့ သူက စိတ္က်ေရာဂါပံုစံမ်ုိးျဖစ္ေနတာ။”

ေထာင္ထဲမွာ သံဃာေတြကို ဆက္ဆံတဲ့ ပံုစံကေရာ ဘယ္လိုလဲ။

“အာ … လူလိုပါပဲ။”


source by : http://www.mizzimaburmese.com